● پرش از عقب هنرهای کره‌ای هاپکیدو، تکواندو و تانگ سودو یک وجه مشترک دارند، یکسری لگدهای پیرایش شده که به‌عنوان سلاح‌هائی با برد بالا به‌صورت مؤثری کار می‌کنند. در حقیقت زرادخانه لگدهای استادانه‌ای که این سیستم‌ها آموزش می‌دهند، هنری که به آن تعلق دارند را تعریف می‌کنند. در سال‌های اولیه پیدایش این هنرها، درست پس از جنگ جهانی دوم، لگدهای استادانه در اولویت نخست قرار نداشتند. رزمی‌کاران بر تکنیک‌های لگد زدن مرسوم که توسط مربیان نسل اول کره پیش ز آزادی، از هنرهای رزمی ژاپنی گرفته شده بودند، تکیه داشتند و آنها هم همانند اغلب رزمی‌کاران تنها همان چیزی را که یاد گرفته بودند، آموزش می‌دادند. لگد زدن در ۱۹۵۰، زمانی‌که هنرجویان کره‌ای تصمیم گرفتند تا برد، مکانیک و کاربردهای تکنیک‌های پایشان را ارتقاء دهند ظاهر شد. پس از آن، هنگامی که تکواندو تبدیل به ورزش ملی شد، پیشرفت لگدهای انفجاری موجی از انرژی و شور و شوق را به‌وجود آورد. ورزشکاران با زحمت فراوان روش‌های نوینی برای خود دست و پا کردند و این‌کار در اغلب موارد به خرج کاهش نیروئی که توسط حرکات سنتی‌تر تولید می‌شد انجام می‌گرفت. رزمی‌کاران سطح بالای تمام سبک‌های کره‌ای به سرعت شروع به ضمیمه کردن تاکتیک‌های جدید و پیشرفته در رشته‌های خود کردند. با این حال هیچ‌کدام از این تغییرات خالی از انتقاد نبودند. طبیعت استادانه حرکات مدرن - که اغلب به این معنا بود که زمان بیشتری برای اجراء آنها لازم است - رزمی‌کارانی که به دنبال آن بودند تا به سرعت تکنیکی را یاد بگیرند که در مبارزه کارآئی مناسبی داشته باشند را آزرده می‌ساخت. این مبحث به بررسی سه لگد کره‌ای متوسط و انواع پیشرفته، به پرشی آنها همراه با نیم‌نگاهی به افزایش کارآئی آنها می‌پردازد. این مبحث دانش شما درباره نقاط ضعف و قوت این تکنیک‌ها را افزایش می‌دهد؟ چیزی که داشتن آن برای اجراء موفق آنها بسیار ضروری است. ● لگد از عقب پیش از آنکه لگد از عقب پرشی بتواند با دقت اجراء شود ابتدا باید در تکنیک پایه آن - لگد از عقب - مهارت پیدا کرد این تکنیک که برای کاربردهای تهاجمی و دفاعی بسیار مناسب است، نیروی خود را از این حقیقت به‌دست می‌آورد که اغلب درگیری‌ها به‌صورت رو در رو شروع می‌شوند. با دور شدن از تهدید فرصتی برای خود دست و پا می‌کنید و از حربه غافلگیری استفاده می‌نمائید. حریف (چپ) آماده زدن مشت می‌شود و اسکات شاو با حرکات بدن و یک بلوک مساعد داخل به خارج که میانه بدن حریف را در دسترس قرار می‌دهد، پاسخ می‌دهد. شاو ضمن اجراء یک حمله ساعد به دست باز شده حریف، چرخش خود را شروع می‌کند. او به گردش خود ادامه می‌دهد تا در موقعیت زدن یک لگد از عقب پرش به بدن حریف قرار گیرد. مهمترین بخش لگد از عقب قفل کردن چشم‌ها بر حریف است. به‌گونه‌ای که بتوانید هر کاری که او انجام می‌دهد را ببینید برای انجام این کار پیش از اجراء لگد ستان را برگردانید. ممکن است فکر کنید این کار فرصتی برای واکنش نشان دادن به او می‌دهد، اما با تمرین مستمر، قادر خواهید شد که آن را آنچنان سریع و طبیعی انجام دهید که در عمل هیچ فرصتی از دست نرود برای اجراء ایمن لگد از عقب، در حالی‌که زانوی خودر ا کمی خم کرده‌اید، بر روی سینه پایتان چرخش کنید. پای لگد زننده خود را همانند زمانی که یک لگد جانبی می‌زنید باز کنید، اما به‌جای اینکه از پهلو این‌کار را انجام دهید، پا را از عقب باز نمائید. شکم یا سینه حریف را نشانه بگیرید. ● لگد از عقب چرخشی وقتی در انجام لگد از عقب پایه مهارت پیدا کردید، سعی کنید هنگامی‌که گردش می‌کنید، از زمین جدا شوید. نتیجه، لگد از عقب چرخشی است. پریدن نقطه برخورد لگد را بالا می‌برد و شما را قادر می‌سازد تا از حملات کم‌ارتفاعی مانند لگد جاروئی کوتاه طفره بروید و در امان باشید. لگد از عقب پرشی تنها زمانی باید اجراء شود که هدفتان در فاصله متوسط قرار داشته باشد. اگر در حالی‌که فاصله‌تان با حریف بیش از حد زیاد است، ضربه را شروع کنید، پیش از انجام برخورد، مقدار زیادی از انرژیتان هدر می‌رود و اگر از فاصله بسیار نزدیک آن را اجراء نمائید، نخواهید توانست که پایتان را به طرز صحیح باز کنید. هنگامی‌که لگد از عقب پرشی را تمرین می‌کنید از بیش از حد حرکت دادن بدن یا خم شدن بیش از حد روی پای پایه پیش از پرش اجتناب نمائید. هر دوی این کارها می‌توانند حریف را آگاه کرده و به او فرصت دفاع کردن بدهند. پرش را تا جائی که ممکن است به‌صورت ناپیدا انجام دهید. این‌کار مستلزم تقویت زیاد عضلات اندام تحتانی است (برای این‌کار در مقابل یک دیوار روی نوک انگشتانتان بایستید، دستانتان را بالا نگاه دارید و سپس ببرید و با دست‌هایتان دیوار را لمس کنید). لگد از عقب پرشی خود را با تمرین یا کیسه آویزان تصفیه و پیرایش نمائید. این‌کار به شما می‌آموزد که چگونه تکنیک را به‌صورتی اجراء کنید که با ساختار بدنتان