بسم الله الرحمن الرحیم. با احترام به تمامی نامزدهای عزیز ریاست جمهوری برداشت خودم از مناظره سوم با موضوع «انسجام اجتماعی با حکمرانی فرهنگی» را عرض می کنم (تاکید می کنم صرفا برداشت از این مناظره): 1. منظم ترین ها به لحاظ استفاده از وقت: اول آقای قاضی زاده و دوم آقای پزشکیان؛ 2. اخلاقی ترین و بالنسبته منطقی ترین نامزد: آقای قاضی زاده هاشمی و غیر اخلاقی ترین آقای زاکانی؛ 3. موضع گیری های پوپولیستی (با شدت و ضغف) با هدف رای جمع کردن: همه نامزدها به استثنای آقای قاضی زاده هاشمی و البته در اوج این موضع گیری ها اول آن عزیز ملبس به لباس روحانی و دوم آقای پزشکیان؛ 4. با توجه مناسبت حکم و موضوع (مباحث فرهنگی، خانواده، فضای مجازی) و باتوجه به استناد بجای آقای پزشکیان به آیات و روایات (هرچند در این مناظره هم آیه افانت تکره الناس حتی یکونوا مومنین را اشتباه قرائت کرد)، کمترین انتظار از آقای پورمحمدی این بود که ایشان هم یک آیه یا حدیثی بخواند که معرف هویت حوزوی و روحانی وی هم باشد...اما افسوس و صد افسوس؛ 5 . پدیده این مناظره، حضرت آقای پورمحمدی بودند!!. رعد و برقهایی که از آن هیچ بارانی نمی بارید و گرد و خاکهایی که همه چیز را در هوا معلق می کرد و حق و باطل را مشتبه!؛ 6. از آن جا که توجه دارم برای رایی که به صندوق می اندازم باید در پیشگاه خداوند و امام و شهیدان انقلاب اسلامی پاسخگو باشم، حقیقتا اگر از توانایی اجرایی آقای قاضی زاده مطمئن بودم، نظرم عوض می شد و به ایشان رای می دادم، ضمن این که روشن است که ایشان رای نمی آورد. بنا بر این رای بنده هنوز آقای سعید جلیلی است، همان کسی که نظام سلطه دوست دارد هر کسی رای بیاورد غیر از او!!// دوم تیرماه 1403//حسین جوان آراسته