⬅️سوال دوم: براي دوري جامعه از مفاسد فضاي مجازي بايد فرهنگ‌سازي کرد، فيلترينگ جواب نمي‌دهد. ➡️پاسخ: 1️⃣ فرهنگ‌سازي ـ‌که در درستي و ضرورت آن ترديد نيست‌ـ بايد در بستر سالم و با فرض رعايت و تحقق استانداردهاي لازم صورت گيرد. آيا فرهنگ‌سازي رانندگي براي افرادي که با وسيلة نقلية مشکل‌دار (مثلاً بدون ترمز) و در جادة غيراستاندارد رانندگي مي‌کنند، مي‌تواند نتيجه‌بخش باشد و آنها را از خطرات حفظ کند؟! بنابراين در فضاي مجازي نيز کنترل راه‌هاي انحرافي، منطقاً‌ مقدم بر آموزش و ارشاد است؛ 2️⃣ فرهنگ‌سازي به‌هيچ‌وجه نافي برخوردهاي محدوديت‌آور نيست و اساساً بخشي از فرهنگ‌سازي با ايجاد محدوديت و انجام عوامل سلبي محقق مي‌شود؛ چنان‌که ‌‌به‌عنوان نمونه براي تحقق قوانين راهنمايي و رانندگي در جامعه و فرهنگ‌سازي آن، در کنار آموزش و ترويج قوانين، پليس به مقابله با تخلفات و ازجمله دريافت جريمه اقدام مي‌کند؛ 3️⃣ چرا ادعاي فوق در موضوعات و زمينه‌هاي مشابه ديگر مطرح نمي‌شود؟ ‌‌به‌عنوان نمونه، در پزشکي نيز گفته شود: «راه‌اندازي مطب پزشکي، و عرضة دارو آزاد است. مردم خود شعور دارند؛ مي‌توانند تشخيص دهند. وظيفة حکومت، صرفاً فرهنگ‌سازي است تا خود مردم، پزشکان شايسته را از افراد نااهل و غيرمتخصص، و داروهاي مفيد را از مضر تشخيص دهند»❗️ 🔹اگر در عرصة بهداشت و درمان، لازم است بر اساس استانداردها عمل‌ کرد و از فعاليت‌ها و داروهاي غيراستاندارد جلوگيري شود، و اگر در مورد مواد مخدر لازم است عوامل سلبي وجود داشته باشد، طبعا در مسائل فکري و روحي نيز که از اهميت بيشتري برخوردار است، بايد کنترل و نظارت صورت گيرد و در همين راستا، فضاي مجازي نيز مشمول چنين حکمي خواهد بود. #بازنشر •┈┈••✾••┈┈• ✍🏼 حجت‌الاسلام محمد کرباسی https://eitaa.com/m_karbasi