بأبی‌أنت‌وأمی‌ونفسی‌واهلی‌یا «سیدناالقائد» چقدر جای شهیدانِ غیرت و عزت خالی‌ست؛ همان‌ها که می‌مردند برای امام؛ همان‌ها که سرسوزنی ناراحتی امام، می‌کشت‌شان؛ همان‌ها که برای برزمین‌نماندن حرفِ‌امام، پدر و مادر و همسر و فرزند و جوانی و آینده و آرزوهای‌شان را گذاشتند و رفتند و برنگشتند؛ همان‌ها که کوچک‌ترین جسارتی به امام را تاب نمی‌آوردند؛ همان قاسم؛ قاسم‌سلیمانیِ‌شیر؛ تا شنید سرِمیدانی در کرمان، عده‌ای به امام اهانت می‌کنند، چنان پای‌برهنه حمله‌کرد و خروشید که تمام‌شان چون شغال گریختند! خدایا ما را چه‌شده که نزدیک به صد روز است پلیدترین و نجس‌ترین حکومت‌ها و تفاله‌های نانجیب‌ و وقیح‌شان، شبانه‌روز به امام ما توهین و هتاکی و فحش و ناسزا و دروغ و شایعه و... روانه می‌کنند و ما هنوز زنده‌ایم و هیچ کاری نمی‌کنیم؟! «هیچ‌کاری»!!! اگر اصلاح‌طلبانِ‌غربگرا که بارها از «نجابت‌آقا» بهره‌بردند و بعد لگدپراندند، از «امام‌جامعه» دفاعی نمی‌کنند، بلکه آتش‌بیار معرکه هم شده‌اند، اصولگرایانِ‌مدعی انقلاب و ولایت را چه‌شده که دم بر نمی‌آورند؟! ترس از ریزش رأی و دنبال‌کننده و تغییر نظام باعث‌شده این‌گونه زبان در کام‌ کشند؟! چرا حوزه‌ی‌علمیه از آقا و بزرگ و زعیم و مرجع خود دفاع نمی‌کند؟! آیا انجام تکلیفش در دفاع از محوری‌ترین اصل اسلام‌ناب را با تجمعی و بیانیه‌ای تحقق‌بخشید؟! آیا در تاریخ مکتب تشیع سراغ داریم که تا این‌میزان به ساحت مرجعی که میلیون‌ها مقلد دارد، اهانت شده‌باشد و آن‌گاه همگی در سکوتی عجیب گذران عمر کنیم؟! صداوسیما در کدام وادی سیر می‌کند و تحولش بر مدار منظومه‌ی فکری امامین انقلاب چه زمانی ثمر می‌دهد؟! هنوز برای دفاع از رکن رکین انقلاب به تکلیف نرسیده‌است؟! هنوز می‌خواهد بر مدار «سلبریتی‌‌سازی» سابق مشی کند و در برابر کثافت‌کاری‌های آنان «سیاست سکوت» پیشه‌کند؟! فرخ‌نژاد وقیح و تنابنده‌ی ناجوانمرد و رامبد منافق و فردوسی‌پور سیاست‌زده، محصول کدام کارخانه‌ی سلبریتی‌ساز است که هم از توبره می‌خورند و هم از آخور و سرانجام در بزنگاه‌های حمایت از نظام، این‌گونه به صاحب خویش ناجوانمردانه لگد می‌پرانند؟! شورای عالی انقلاب فرهنگی چه زمانی می‌خواهد به بزرگترین رسالت فرهنگی خودش که همان «معرفی و حمایت و دفاع از ولایت‌فقیه» است، عمل‌کند؟! منبری‌های انقلابی! آیا حواسمان هست که اگر بر «سبّ و لعن علی» سکوت کنیم، و در دفاع از «خطّ‌ولایت» منبرمان را خط ندهیم، لاجرم باید چکمه‌های معاویه‌های روزگار را به انتظار بنشینیم؟! مداحان انقلابی! آیا حواسمان هست که اگر از «علی‌زمان» حرمت شکسته‌شود، و ما هم‌چنان با اشعار و مجالس خنثی ذره‌ای در دفاع از ولایت به پشت در نیاییم، از «فاطمه‌ها» چادر می‌کشند و پهلو می‌شکنند؟! نویسندگان انقلابی! آیا حواسمان هست که اگر «نعمتِ‌عظمایِ‌ولایت»، با اهانت کفران‌شود، باید ذیل امارت حجاج ثقفی‌ها، دین و ناموس و عزت‌مان را فداکنیم؟! امروز بزرگ‌ترین مصداق جهاد تبیین، «حمایت از ولایت‌فقیه» است؛ حمایت تام و تمام از «امام‌خامنه‌ای»؛ همان ولایتی که ادامه‌ی «ولایت نبی و وصی» است؛ همان ولایتی که به تعبیر «حاج‌قاسم عزیز» در قیامت خواهیم‌دید که محوری‌ترین سوال، همان‌است! امروز هر که در برابر این جسارت‌ها بر «ولی و امام جامعه» بی‌تفاوت باشد و ساکت، باید بر ایمان خویش بترسد! 🖋حجت‌الاسلام‌عباس‌بابایی ، محض اطلاع، و https://eitaa.com/honaretabyin