ابتدا بریم سراغ موضوع 👇👇👇 دین، برایِ ما" یعنی محور، منِ انسان است و لاجرم دین باید خود را با منِ بشر تطبیق دهد، پس حاصلش جامه‌ای می‌شود به قواره‌ی تن ما؛ اگر نشد از آن می‌بریم یا بر آن می‌افزاییم تا بر تنمان تراز شود! ظاهراً مسیرش را در دل دین می‌پیماید، اما موریانه‌صفت از درون می‌خورد، و یکی پس از دیگری حدود الهی را منسوخ می‌کند. احکامی را که دست و پاگیرمان می‌شود به اسم تحجر و باستانی بودن خط می‌زنیم و ترقی و تجدد را به جای آن می‌نشانیم و سرمست و خوش باوریم که "دین" را به روز کرده‌ایم و ما چه فخری هستیم برای "دین" که از او غبار زمان و عقب‌ماندگی را پاک می‌کنیم!