▪قاسم جعفری / سلام "جام جهانی در نگاه زنی عاشق زیبایی ! " " عنایة جابر " شاعر و نویسنده لبنانی که در شبکه المیادین قلم می زند و تاکنون تالیفات زیاد و دیوان شعری نیز داشته است، پشت پرده های جام جهانی را با قلم ادبی خود به تصویر می کشد و در کنار جاذبه این رویداد ورزشی بین المللی، روی دیگری از سکه را، به روایت انسانی که درد و رنج روزانه امت های مظلومی را می بیند، می نویسد:👇 بگذار؛ چنان که گفته اند، فوتبال بشود دین و آیین جدید بشریت ! بگذار ، جشنواره ی جام جهانی در هاله ای از تقدس وهمی ، مردم را در حد جنون ، غرق در احساسات ناشی از پیروزی ها و خوشی های خیالی نماید ؛ چیزی که در جوامع عربی عالم سیاست ، جز برخی کورسوهای امید، نمونه اش دیده نمی شود. بگذار ، این جنگ و دوئل های فوتبالی را که به ظاهر هیچ کشته و مجروح و آواره و گرسنه و یتیمی ندارد نظاره کنیم ! چقدر جالب بود که ارتش های انگلیس و آرژانتین ( در دهه ۸۰ میلادی ) بر سر جزایر فاکلند می جنگیدند و همزمان تیم های ملی شان مشغول مسابقه بودند، چون ظاهرا هر کسی باید نقش خود را بازی کند !( حال و هوای امروز تیم فوتبال عربستان و برخی کشورهای موسوم به ائتلاف عربی هم که بر سر مردم یمن در الحدیده و سایر نقاط آتش می ریزند و نابودی حرث و نسل یک ملت در پی دارد، پرده ای از همین ماجراست). مسابقاتی که با ستارگان مشهورش مشغولمان کرده است. آری ، بگذار با این توپ گرد فریبنده و صحنه های ( در واقع غم انگیزی ) که تنها زمانی کوتاه بین ما و گرفتاری هایمان فاصله می اندازد، ولی در حقیقت خوشی زندگی و سعادتمان را سلب می کند، ما را سرگرم کنند. بگذار ، همچون داروهای ضد فشار و قرص های آرام بخش که در وسط روز به رغم درد و رنج و تشویش فکری بر بستر رویا خوابمان می کند ، ما را از واقعیت زندگی دور کنند. شرکت های تبلیغاتی بیش از آن که بازی و هنر بازیکنان را نشان دهند با چهره سازی به منافع اقتصادی خود می اندیشند . کوکاکولا ، پپسی ، گلد وال ، کی اف سی ، کرم های زیبایی و لوازم آرایش ، عطر و ادکلن ها ، لباس های زیر ، کفش .. فیفا ؛ به نمایندگی از سازمان ملل فوتبال را تبدیل به یک منبع سودآور اقتصادی کرده است. ما مجبوریم طبق برنامه آنها یک ماه تمام به صفحه تلویزیون هامان زل بزنیم و تنها فرصتی اندک در بین دو بازی و یا پاسی از شب برایمان نهاده اند تا به تحلیل و تبریک نتایج بپردازیم و یا احیانا کمی استراحت کنیم. کاری کرده اند که وقتی برای اندیشیدن ، همنشینی با دوستان و اقوام و غیره و حتی انجام کارهای فردی نمانده است ( گر چه به ظاهر در تلگرام و هات گرام و... نیستیم ) ولی تو گویی ( به طور میلیاردی ) در یک فضای مجازی بر سر هدفی مبهم و معبودی تحمیل شده سرگرم شده ایم. اما از نگاه من ؛ برنده آن کودک فلسطینی است که با آتش گلوله صهیونیست مقابله کرد. برنده آنی است که هواپیماهای سبک شناسایی به سمت غاصبان قدس می فرستد . برنده آن مبارز دو پا قطع فلسطینی ، شیر زن و امداگر شهیده رزان نجار ، عهد التمیمی و امثال آنانی اند که با اشغالگران جنگیدند و با صدای رسا حرف خود را به جهانیان زدند. آری ، آنان در برابر دوربین ها و با حرکت های نمایشی برای کسب مال و محبوب شدن هنرنمایی نکردند بلکه با قلب هایی سرتاسر عشق وارد معرکه شدند. اینک ، مائیم و این نمایش های زیبای خیرکننده ! اما یادمان باشد در پشت این فستیبال های خوش رنگ و لعاب ، صدها ماجرای غم انگیز دیگر، چون( فلسطین ، یمن ، سوریه ، عراق ، روهینگا ، افغانستان ، بحرین و..) وجود دارد، #که_قصه_صبر و مقاومت و جهاد و #مبارزه_را_روایت_می کند. گر چه در چنین ایامی چنان از باده فوتبال سرمستیم که حتی مرگ هم نمی تواند از این سرخوشی بیدارمان کند . مگر آن که ... @Feast97