بیست و چهارم پیامهای آیه فوق ⇧⇩: 1- خداوند از بندگان مؤمنش، انتظارات خاصّى دارد. 2- تبرّى از دشمن، از شرايط ايمان است. 3- اسلام، دين سياست است و تنها به احكام فردى نمى‌پردازد. 4- وقتى يارى گرفتن از كفّار مورد نهى قرآن است، قطعاً در روابط و سياست خارجى، پذيرش ولايت وسلطه‌ى اهل كتاب وكفّار ممنوع است. 5- ولايت كفّار و دشمنان را نپذيريم، چون آنان تنها به فكر هم مسلكان خويشند. 6- با وجود اختلافات شديد ميان يهود و نصارا، پيوندشان به خاطر نابودى اسلام است. 7- كفّار تنها نسبت به تعهّدات ميان خودشان وفادارند، ولى نسبت به تعهّدات با مسلمانان پايبند نيستند. 8- دولت‌هاى اسلامى كه ولايت و سلطه كفّار را پذيرفته‌اند، از كفّار محسوب مى‌شوند. 9- نه كفّار را «ولىّ» خود گردانيد و نه با آنان كه ولايت كفّار را پذيرفته‌اند، رابطه ولايت داشته باشيد. 10- نتيجه‌ى پذيرش ولايت كفّار، قطع ولايت خداست. 11- تكيه بر كفّار، ظلم است. ===========♡♡♡ 🆔 •••[ @hoseiniemajazi ]