✍در پی فشارهای بیگانگان، خیانت برخی داخلی‌ها و نفوذ قطعی، آنچه در مورد شاخص تورم، اشتغال، عدالت اجتماعی،شایسته سالاری، بازده صنعتی و حتی امور جاری همچون مسکن، خودرو و ... در ده سال گذشته نشان میدهد، آن است که برای ج.ا در مسئله کارآمدی در اذهان مردم وضع مطلوبی وجود نداشته است. از اینرو تنها مزیت نسبی جمهوری اسلامی اقامه شریعت است که به واسطه آن میتواند از جمع مردم مذهبی یارگیری کند و افرادی با ضعیفترین سطح اقتصادی مثل «شهید عجمیان» را به مثابه فداییان کنار سیستم داشته باشد. هیچ «جذب حداکثری» نمی‌تواند باعث شود که نظام سیاسی سمپاتهایی از این جنس داشته باشد. جمهوری اسلامی در پی حادثه‌ای فتنه‌گون و تفرقه افکن، در سال ۸۸ بخشی از طبقه متوسط شهری را از دست داد که سالها بعد با سیاست آزادسازی اقتصادی و ثروتمندسازی آنان و حال با آزادسازی فرهنگی و حجتب سعی در جذب آنان داشته اما خروجی آن در ۹۶ و ۹۸ باعث فقر همراهان و ریزش در طبقه مستضعف طرفدار نظام شد ؛ حال اگر باز هم با اشتباه سالهای پس از ۸۸ نظام سیاسی بخواهد با برداشت غلط با برند «جذب حداکثری» همسو شود ضمن از دست دادن سمپاتهای مذهبی_سیاسی خود در عوض چیز جدیدی بدست نخواهد آورد. مثال واضح آن را در «ورود زنان به ورزشگاه» میتوان دید که نه تنها چالش اجتماعی را از بین نبرد و بر محبوبیت سیستم نیفزود بلکه با «فزاینده شدن انتظارات» چالش بزرگتری در حوزه سبک زندگی نظیر «حذف حجاب» را در شهریور ۱۴۰۱ پدید آورد. حالا هم که برآیندها نشان میدهد،نه تنها در حوزه فرهنگی از مسئله حجاب، عبور صورت گرفته، که در مسئله امنیت هم اتفاقاتی در حال رخ دادن است که آنهم نه تنها به جذب حداکثری و وحدت نمی‌انجامد، که عواقب بدتری را برای سالهای آینده متصور میسازد. سوال و بحث دقیقا در اینجاست!!!! مماشات و صحبت از وحدت همواره در محیطی به وقوع می پیوندد که طرفین دارای نقاط مشترک باشند. در اتفاقات شهریور ۱۴۰۱ خصوصا در خارج از کشور با افرادی مواجهیم که نه در پرچم و نه در دین و نه در هنجارها هیچ وجه اشتراکی بین آنان، حکومت و طرفداران حکومت وجود ندارد و قضیه از حد تعارض گذشته و رسما به براندازی، هتک ناموس و قتل طرفداران انقلاب رسیده و از آن ابایی وجود ندارد تا جایی که حتی تیم ملی فوتبال کشور را با وجود آنکه عمدتا دارای اشتراکاتی هستند،صرفا بخاطر داشتن نام و پرچم ایران قبول ندارد و از سوی دیگر تعریف ایشان از ایران به گونه ایست که تجزیه طلب، تحریم طلب، لابیست حمله نظامی و حتی داعش را خودی‌تر از هموطنان و نیروی نظامی رسمی می‌انگارد. نگارنده که خود بشدت به تعریف مجدد و بازنگری در شناخت نسلی و صعه صدر در مقابل اتفاقات با زمینه فرهنگی معتقد است، عقلا و منطقا چنین گفتگویی برای وحدت را فقط در برابر افراد داخل پارادایم و دارای حداقل اشتراکات به رسمیت می‌شناسد، نه افراد خارج از آن را؛ و اصولا چنین اقدامی را که مستلزم دادن امتیازات بی‌حساب است، زمینه چراغ سبز برای اقدامات به مراتب خطرناکتر می‌بیند. علی ای حال، تا زمانی که تصمیم را تصمیم‌گیرانی میگیرند که عواقب تصمیمشان را نه خود آنان، که رهبری و طرفداران انقلاب پس میدهند، وضع به همین منوال خواهد بود. #حسین‌کمیل ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ کانال"سیاست در واپسین لحظات/حسین کمیل" عضویت در کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/2743140352Cedd2df7c24 ایتا و تلگرام: @hosseinkomail1404