(فقیه تمام عیار، کسی است که مردم را از رحمت الهی نومید مسازد و از شادمانی خدایی مأیوس نکند و از تدبیر و چاره سازی (عذاب) خداوند هم ایمن نسازد). ◀️ نومیدی و یأس از مردم نقطه مقابل یأس از پروردگار، یأس از مردم و به طور کلی غیر خداوند است، انسان عارف چشم به دست احدی غیر از خدا نداشته و کسی غیر از او را نمی شناسد، تنها اتکال او به ذات بی نیاز الهی است و به موجودی دلبستگی ندارد. بر دوخته ام دیده چو باز از همه عالم تا دیده من بر رخ زیبای تو باز است همچنان که در نماز با دلی پاک و مخلصانه می گوید «ایّاک نعبد» با اعتمادی محکم و استوار هم می گوید: «وایّاک نستعین». یأس و نومیدی از مردم و دستمایه آن دو موجب حریت روح آدمی وآرامش نفسانی اوست همچنان که طمع و چشم داشت به آنان موجب اسارت و ذلت انسانی می باشد.(میزان الحکمه، ج10، ص761) عزت دینی مؤمن در آن است که از دست مردم مأیوس بوده و تنها به عنایات خدایی بنگرد. جبرئیل به رسول اکرم عرض کرد وگفت: «وَ اعْلَمْ أَ نَّ شَرَفَ الرَّجُلِ قِیَامُهُ بِاللَّیْلِ وَ عِزُّهُ اسْتِغْنَاؤُهُ عَنِ النَّاسِ»(میزان الحکمه، نقل از خصال صدوق، ج1، ص7). (شرافت انسان در قیام و عبادت شبانه و عزت او در بی نیازی از مردم است). امیر مؤمنان علیه السلام فرمود: نومیدی از مردم ثروت بزرگی است و امام باقر علیه السلام فرمود: بهترین ثروت اعتماد به خداوند و یأس و نومیدی از دستمایه انسانها می باشد.(میزان الحکمه، ج10، ص761) 🌹 معاونت تهذیب مدرسه 🇮🇷 حوزه‌علمیه‌ انقلابی امیرالمؤمنین‌ع تبریز ➡️🆔 @howzeh_amir