ماه مبارک رمضان در کلام بزرگان 1️⃣ ماه استغفار مقام معظم رهبری: ماه رمضان، ماه گشودن درهای رحمت و مغفرت این ماه، ماه ضیافت الهی است. پذیرایی خداوند از بندگان خود در این ماه - که یک پذیرایی معنوی است - عبارت است از گشودن درهای رحمت و مغفرت و مضاعف کردن اجر و ثواب اعمال خیری که بندگان در این ماه انجام می دهند. روزه ماه رمضان هم یکی از مواد همین ضیافت عظیم الهی است که مایه تصفیه روح انسان و ایجاد زمینه طهارت قلبی روزه دار است. امام سجاد علیه السلام در خطبه ای فرمود: (شهر الطهور و شهر التمحیص)؛ رمضان، ماه پاک شدن و طهارت قلب و ماه مغفرت است؛ چون خدای متعال، استغفار را در این ماه، بیش از دیگر ایام سال، مورد لطف و عنایت خود قرار می دهد؛ لذا در یک روایت وارد شده است که (فمن لم یغفر له فی رمضان ففی ای شهر یغفر له)؛ اگر کسی در ماه رمضان - که درهای رحمت و مغفرت الهی به روی انسان ها گشوده است - نتواند به مغفرت و رحمت الهی دست پیدا کند، پس کی چنین توفیقی نصیب او خواهد شد؟ (از سخنان مقام معظم رهبری در خطبه های نماز جمعه تهران، 29/07/1384) 2️⃣ دوری از شهوات علامه طباطبایی (ره): تقوا تنها از راه روزه و خودداری از شهوات، به دست می اید…چون کسی که خدا را در دعوتش به اجتناب از خوردن، نوشیدن و عمل جنسی که امری مباح است، اجابت می کند، قهرا دراجابت دعوت به اجتناب از گناهان و نافرمانی ها، شنوا تر و مطیع تر خواهد بود؛ این است معنای ان که فرمود: (لعلکم تتقون) (تفسیرالمیزان، ج2، ص 9-10.) 3️⃣ در نکوهش تهمت شهید مطهری: بستن دهان از غذای حلال، برای این است که انسان در ان سی روز، تمرین کند که زبان خود را از گفتار حرام، ببندد؛ غیبت نکند؛ دروغ نگوید و فحش ندهد. تهمت زدن، هم رذیلت دروغ گفتن را دارد و هم رذیلت غیبت کردن را؛ چون ادمی که غیبت می کند، راست می گوید و بدگویی می کند و ادمی که تهمت می زند، در ان واحد، هم دروغ می گوید و غم غیبت می کند؛ یعنی دو گناه کبیره را با یکدیگر انجام می دهد. ( مجموعه اثار، ج23، ص108-109.) 4️⃣ راه سلوک ایت الله جوادی املی: برخی تناسب نزول قران و روزه را چنین ترسیم کرده اند: چون قران که بزرگ ترین ایات ربوبی است، در این ماه نازل شد، روزه که بزرگ ترین ایات عبادی است، در این ماه واجب شد. کم خوری و رعایت اعتدال، از بهترین راه های طی مسیر کمال است؛ چنان که پرخوری از بزرگ ترین موانع کمال به شمار می اید. ممکن نیست انسان به صرف درس خواندن و پرداختن به یک سلسله الفاظ و نقوش مکتوب و امواج ملفوظ، به نورانیت علم که امری ماورای طبیعی و مجرد است، راه یابد. زیرا محال است امری مادی، موجب پیدایش امری مجرد شود. معلم حقیقی، نه کتاب نویس است و نه گوینده. کتاب و استاد و درس، همگی معدات و مقدمات خوبی برای تحقق یافتن علمند. عمده سالک بودن، کم خوری و دوری از پرخوری و بدخوری است که انسان را به مشاهده ملکوت عالم می رساند. اهل سیر و سلوک، حساب ها را از ماه مبارک رمضان تا ماه مبارک بعد، بررسی می کنند که ماه مبارک گذشته، چه درجه ای داشته و امسال در چه درجه ای هستند (تسنیم، ج9، ص294-327 🌹 معاونت تهذیب مدرسه 🇮🇷 حوزه‌علمیه‌ انقلابی امیرالمؤمنین‌ع تبریز ➡️🆔 @howzeh_amir