برای مرحوم سید حسین یقین حاصل شد که این شیخ از خودش فاضل‏تر است و او از درس این شیخ استفاده می‏ کند و اگر شاگردان خودش به جای درس او به درس این شیخ حاضر شوند بهره بیشتری خواهند برد. اینجا بود که خود را میان تسلیم و عناد، میان ایمان و کفر، میان آخرت و دنیا مخیر دید. روز دیگر که شاگردان آمدند و جمع شدند گفت: رفقا امروز می‏ خواهم مطلب تازه‏ ای به شما بگویم، این شیخ که در آن کنار با چند شاگرد نشسته از من برای تدریس شایسته‏ تر است و خود من هم از او استفاده می‏ کنم؛ همه با هم می‏ رویم به درس او. از آن روز در حلقه شاگردان شیخ ژولیده که چشم هایش اندکی تراخم داشت و آثار فقر در او دیده می‏ شد درآمد. این شیخ ژولیده پوش همان است که بعدها به نام حاج شیخ مرتضی انصاری‏ معروف شد؛ اهل شوشتر است و استاد المتأخرین لقب یافت. شیخ در آن وقت تازه از سفر چند ساله خود به مشهد و اصفهان و کاشان برگشته بود و از این سفر توشه فراوانی برگرفته بود، مخصوصاً از محضر مرحوم حاج ملّا احمد نراقی در کاشان. چنین حالتی در هر کس موجود باشد مصداق‏ اسلم وجهه للّه‏ است. 📚 عدل اسلامی، ص ۲۹۲ - ۲۹۳ #شهید_مطهری #سید_حسین_کوه_کمری #شیخ_مرتضی_انصاری #داستانک •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe ╔═📚📒════╗ @howzehamozesh ╚════📖🔖═╝┛