شیخ صدوق در کتاب من لایحضره الفقیه که از کتب اربعه شیعیان است، روایتی را با چنین مضمونی از رسول اکرم (ص) نقل می‎کند: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص)‏ سَتُدْفَنُ‏ بَضْعَةٌ مِنِّی بِخُرَاسَانَ مَا زَارَهَا مَکْرُوبٌ إِلَّا نَفَّسَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ کَرْبَهُ وَ لَا مُذْنِبٌ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ»؛ به زودی پاره‎ای از تن من در خراسان مدفون خواهد شد، که هیچ غمزده‎ای او را زیارت نمی‎کند مگر آنکه خدای عزّ و جلّ غبار غم را از خاطرش برطرف می‎کند و هیچ گناهکاری مگر آنکه خدا گناهانش را می‎آمرزد.