#بازنشر 💠 جریان شناسی مطالعات قرآنی در جهان اسلام محمد جواد محمدی مجد ✂ برش هایی از متن 🔸 ورود مدرنیته به جهان اسلام و برخوردی که بین تمدن غرب و جهان اسلام پس از حمله ناپلئون به مصر اتفاق افتاد، بر تمام ابعاد فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی علمی جهان اسلام اثر گذاشت و موجب شد مطالعات قرآنی نیز از این اتفاق متاثر شود. 🔸 اصلی‌ترین سؤالی که بعد از شناخت مسلمانان از غرب اتفاق افتاد که به «سؤال النهضه» معروف است این بود که: چرا غرب پیشرفت کرد اما جهان اسلام نه؟ در پاسخ به این سوال، جنبش‌ها و حرکت‌های اصلاحی مختلفی شکل گرفت که میتوان آن‌ها را در دو گروه اصلی اسلام‌گرا و تجددگرا تقسیم کرد. 1⃣ جریان اسلام‌گرا که با سیدجمال آغاز شد و بعدها توسط محمدعبده و رشیدرضا با تفسیر معروف و جریان‌ساز «المنار» ادامه یافت داعیه آن را داشت که علت اصلی عقب‌ماندگی مسلمانان، عدم توجه به متن اصلی خود یعنی قرآن کریم است که امکان بازیابی هویتی و تمدنی را از مسلمانان سلب نموده است. از این رو با ندای بازگشت به قرآن و با هدف احیای تمدن اسلامی پا به‌عرصه مطالعات قرآنی گذاشت. 2⃣ در اواسط قرن بیستم میلادی، امین الخولی که خود از شاگردان غیرمستقیم محمد عبده بود مکتبی را بنا نهاد که بعدها به «مکتب ادبی» یا «المدرسه البیانیه» معروف شد که میتوان آن ‌را نقطه‌عطفی در تاریخ مطالعات قرآنی معاصر و به‌مثابی دوران گذاری از مطالعات سنتی به‌غلبه خوانش‌های مدرن دانست. در این مکتب، خوانش فرهنگی-بلاغی از قرآن کریم مورد توجه قرار گرفت. ادامه را در لینک ذیل بخوانید @shouba_ir