را سه گونه آفرید یک گروه را جمله عقل و علم و جود او فرشته است و نداند جز سجود یک گروه دیگر از دانش تهی همچو حیوان از علف در فربهی این سوم هست آدمی زاد بشر نیم از او فرشته و نیمی ز خر آن دو قوم آسوده از جنگ و خراب وین بشر با دو مخالف در عذاب یک گروه مستغرق مطلق شده همچو عیسی با ملک ملحق شده نقش آدم لیک معنا جبرئیل رسته از خشم و هوا و قال و قیل قسم دیگر با خران ملحق شدند خشم محض و شهوت مطلق شدند [76] * آدمی زاده طرفه معجونی است کز فرشته سرشته وز حیوان گر رود سوی این،شود به از این ور رود سوی آن،شود پس از آن پیام ها: 1- انسان برای هدایت خود باید به رهنمودهای پیامبر درونی،(عقل)و پیامبر بیرونی گوش فرا دهد. «أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَکْثَرَهُمْ یَسْمَعُونَ أَوْ یَعْقِلُونَ» 2- کفر ونپذیرفتن دعوت انبیا،بی خردی است. «أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَکْثَرَهُمْ یَسْمَعُونَ أَوْ یَعْقِلُونَ» 3- انسان که خلیفه ی خدا می باشد،با نادیده گرفتن فطرت خود از حیوان نیز پست تر می شود. «إِنْ هُمْ إِلاّ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلاً»