قال الامام الجواد علیه السلام: مَا مِنْ عَمَلٍ أَفْضَلَ يَوْمَ النَّحْرِ مِنْ دَمٍ مَسْفُوكٍ أَوْ مَشْيٍ فِي بِرِّ الْوَالِدَيْنِ أَوْ ذِي رَحِمٍ قَاطِعٍ يَأْخُذُ عَلَيْهِ بِالْفَضْلِ وَ يَبْدَؤُهُ بِالسَّلَامِ أَوْ رَجُلٍ أَطْعَمَ مِنْ صَالِحِ نُسُكِهِ وَ دَعَا إِلَي بَقِيَّتِهَا جِيرَانَهُ مِنَ الْيَتَامَي وَ أَهْلِ الْمَسْكَنَةِ وَ الْمَمْلُوكِ وَ تَعَاهَدَ الْأُسَرَاء. امام جواد عليه السلام می فرمایند : در روز عید قربان‏ چیزی با فضیلت‏ تر از این موارد نیست: قربانی‏ کردن؛ یا تلاش در جهت نیکی به پدر و مادر یا خویشاوندی که قطع رحم کرده تا به او چیزی ببخشد و آغاز سلام کند؛ یا کسی که از قربانیش به دیگران اطعام کند و بقیه آن را به همسایگان یتیم و مسکین بدهد و از اسیران دلجویی کند. خصال، جلد1، ص: 298 💌 @hozekerman