🕋°| ﷽ |°🕋 🌹تفسیر کوتاه صفحه 297 برگرفته از تفسیر نور ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🔹در طول تاریخ، اغنیا و ثروتمندان کافر، پیوسته شرط ایمان آوردن خود را طرد فقرا و بینوایان می‌دانستند، چنانچه از نوح چنین درخواستی کردند و حضرت در جواب آنان فرمود: «ما أَنَا بِطارِدِ الَّذِینَ آمَنُوا» (هود، ۲۹) من مؤمنان را به خاطر تهیدستی طرد نمی‏‌کنم. در زمان پیامبر اسلام نیز از آن حضرت می‏‌خواستند تهیدستانی چون سلمان و ابوذر و عمار و خباب را از خویش براند تا آنان ایمان آورده و همراه او شوند. این آیه از چنین تفکّر و عملی نکوهش می‌کند. 🔸انسان گام به گام سقوط می‌کند اوّل غفلت، آن گاه هوسرانی و سپس مسیر انحرافی. «أَغْفَلْنا، اتَّبَعَ هَواهُ، کانَ أَمْرُهُ فُرُطاً» 🔹 رهبری افراد غافل، هواپرست و افراطی ممنوع است. «أَغْفَلْنا، اتَّبَعَ هَواهُ، کانَ أَمْرُهُ فُرُطاً» 🔸 معاد، روحانی و جسمانی است؛ چون اگر روحانی بود، نیازی به طلا و حریر و تخت نبود. «یُحَلَّوْنَ فِیها مِنْ أَساوِرَ» 🔹نه فقر نشانۀ ذلّت است، نه ثروت دلیل عزّت؛ پس بر فقرا فخر نفروشیم. «أَنَا أَکْثَرُ مِنْکَ مالًا وَ أَعَزُّ» خاکساران جهان را به حقارت منگر/ کوزۀ بی‌دسته چو بینی، به دو دستش بردار. 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ---------------------------------------- ‌ا‌یتا‌ ‌https://eitaa.com/hozour_ta_zohour ‌ بله https://ble.ir/hozour_ta_zohour ‌ ‌واتساپ‌ ‌ ‌https://chat.whatsapp.com/ClwvTd8EaWkICCGQvhfa0C