بسم الله الرحمن الرحیم گاهی گوشه‌ای بنشین و فکر کن چقدر دوستت دارد. به رنجهایت فکر نکن. بر محبتش تمرکز کن. برخی از ما به آنجا نرسیده‌ایم که رنج‌ها را جلوه‌ای از محبتش ببینیم اما می‌توانیم تصور کنیم که یک موجود فوق‌العاده، ما را بی‌نهایت دوست دارد. این فکر و احساسِ محبوب بودن از سوی خداوند، انسان را از افسردگی‌ها نجات می‌دهد و به او استقامت و قدرت تحمل رنج‌ها را ارزانی می‌دارد. هر قدر این احساس در ما تقویت شود قدرتمان در حل مشکلات و صبرمان بر رنج‌ها و رضایتمان از زندگی و شادی درونی‌مان بیشتر و بیشتر خواهد شد. گاهی سجده کن و با گریه بگو من که کاری برایت نکردم چرا اینقدر مرا دوست داری عزیزم. چرا اینقدر مرا می‌بخشی و باز این هم هوایم را داری. چقدر من خوشبختم که اینقدر مرا دوست داری. حتی اگر به این مطلب باور نداری و رنج‌ها آزارت می‌دهد این کار را بکن. کم کم حالت عوض خواهد شد و محبتش را خواهی چشید. 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 ❇️با ما همراه باشید در کانال حیات طیبه (عاقلانه ترین عاشقانه انسان): 👇👇👇 🌍 @hayat_tayyebeh