محورهای چانه زنی اصلاح طلبان درایام انتخابات: اول-القای نبود آزادی های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دوم-طرح اراده نظام به کمک های مالی و نظامی به محور مقاومت و ترجیح معیشت کشورهای محور مقاومت بر مردم ایران سوم-القاء رویکرد جنگ طلبی نظام و ترجیح جنگ بر صلح چهارم-بی اعتقادی مطلق به مذاکره و تعامل با دنیا و علاقه مندی به محدود و محصور بودن در جغرافیای ایران پنجم-کارشکنی در اجرای توافقنامه برجام با آزمایشات و تهدیدات موشکی ششم-طرح موضوع حصر مخالفان و یا منتقدان نظام و تعجب آور بودن ردصلاحیت همه روسای جمهور پس از جنگ هفتم-اعتقاد و اصرار به فیلترینگ و محدودسازی فضای مجازی هشتم-رقابت برخی سازمانهای غیر وابسته به دولت در عرصه های اقتصادی و اجتماعی با دولت نهم-برجسته کردن فسادهایی چون بابک زنجانی و هلدینگ یاس و منتسب کردن آنها به جبهه انقلاب دهم-طرح دخالت نهادهای نظامی در سیاست و هزینه های صنعت دفاعی برای کشور برای هر کدام از نکات فوق میتوان مصادیق مختلفی برشمرد لیکن ترجیح نگارنده بر اختصار است. امید است فعالان و تصمیم سازان عرصه انتخابات با این تصور که بدلیل عملکرد نامطلوب دولت فعلی، مردم تشنه انقلابی ترین گفتمان در انتخابات خواهند بود، از چاره اندیشی نسبت به پاشنه های آشیل مذکور که در صورت هوشمندی و زیرکی، حتی میتوان آنها را بعنوان نقاط قوت به جامعه شناساند، غافل نمانند. ✍ مرتضی سرخوش