آیِھ ؛
آیِھ ؛
در آغوش بگیر مرا ؛ که زخمها عمیقند و استخوانهایم خسته ..
در حریم نورانی این حرم ، آسمان به زمین لبخند میزند ! درست زمانی که دردها اشک میشوند و میبارند ، دعاها اوج میگیرند و میرسند به قلۀ اجابت . اینجا خانۀ پدری است . خانهای که میشود یک عمر با خاطره صحن و ایوانش زنده ماند .