‍ نادرشاه سردار بزرگ مشرق زمين ـ اشاره به فرضیه او ، قدرت دریایی نادرشاه سردار بزرگ ايران در سال 1688 ميلادی در دستگرد خراسان به دنيا آمد و 59 سال عمر کرد و مرزهای ايران را در شمال و شمال غربي، جنوب و شرق به حد زمان ساسانيان رسانيد و در شمال غربی و غرب، عثمانی را از قفقاز و همه سرزمين های ارمنی نشين بيرون راند و شهرهاي کربلا و نجف را متصرف شد. وی همچنين به تصرف دهلی موفق شد و با فراری دادن روسها، مرزهای ايران در داغستان را تثبيت کرد. مورخان نظامی «نادر» را آخرين سردار بزرگ مشرق زمين خوانده اند. وی در نوجوانی با مادرش به اسارت ازبکها که به خراسان دستبرد زده بودند درآمد ولی پس از رسيدن به سن بلوغ نيز مادرش درگذشت. نادر از اين اسارت فرار کرد و به ايل افشار پناهنده شد و به همين سبب وی را نادرشاه افشار نوشته اند، حال آن که در اصل، از تبار افشارها نبود. نادر دهم ژوئن 1747 در جريان کودتای افسران ناراضی خود در اردوگاه نظامي فتح آباد واقع در 12 كيلومتري (خبوشان) خراسان کشته شد و با مرگ او تاریخ شرق ورق خورد و تا نیمه قرن بیستم گرفتار استعمار اروپایی و فلاکت بود. نادر شاه بود که گفت بدون قدرت دریایی موثر نمی شود به استعمار اروپایی بر شرق پایان داد و ایران بدون قدرت دریایی، از ناحیه جنوب آسیب پذیرتر از مرزهای سه جانب دیگر است و برای ساخت یک ناوگان نیرومند باید از پارسیان هند کمک گرفت که طمع دیگری ندارند. وی خودرا «نادر ایرانزمین» می خواند. « به قلم دکتر نوشيروان کيهانی زاده » 🇮🇷https://eitaa.com/iran1401ghaviiii