سیده محترم‌بانو قاضی‌فینی یکی از شهدای فاجعه کشف حجاب رضاخانی در مسجد گوهرشاد است که ایستادگی در مقابل مشت و لگد مأموران رژیم پهلوی را به جان خرید، اما از اعتقاد خویش دست برنداشت. سیده محترم‌بانو در سال ۱۲۷۵ در خانواده‌ای کاشانی پا به این جهان گذاشت و در میان اهالی خانه‌ای که مذهب، حجاب و دیگر آداب آن از هم جدا نبود، رشد پیدا کرد. او مثل اکثریت مردم قوم و شهرش به مکتب نرفت و دنیا را هرگز از محدوده بعد و مسافت فهم نکرد، اما نگاهش به دنیا ورای فصل و وصل مکتب دیده‌ها بود. سیده محترم‌بانو در میانه سن خود در ۳۰ سالگی در سال ۱۳۱۵ به آرزو و شوق و اشتیاق خود که همانا زیارت امام رضا (ع) رسید و مهیای سفری مخاطره‌آمیز در آن برهه زمانی که شرایط برای مسافرت به هیچ عنوان فراهم نبود، شد. کاروان سیده محترم‌بانو بعد از تحمل سختی سفری طولانی به مشهد رسیدند و برای مدتی که در شهر می‌خواستند بمانند، خانه‌ای را کرایه کردند و در آن سکنی گزیدند. آنها عموماً شب‌ها را برای زیارت انتخاب می‌کردند چرا که فضا و محیط اطراف رعب‌آور و ترسناک برای زنان محجبه بود، آرامش را در خلوت شب و در تاریکی شب در کنار ضریح امام رئوف جست‌وجو می‌کردند. در یکی از روزهایی که در کنار ضریح مشغول دعا و زیارت امام رضا (ع) بودند، مأمورین به یک‌باره و غافل‌گیرانه به آنها حمله‌ور شدند. پاسبان‌ها و مأموران از طرف رضاشاه دستور داشتند با هرکسی که با حجاب بود، برخورد سخت و سنگینی داشته باشند. چادرها را کشیدند؛ روسری‌ها را بردند؛ هرکس مقاومتی نشان می‌داد از او با چوب و چماق و باتوم در کنار و روبه‌روی صحن امام رضا (ع) بدون هیچ شرم و حیایی پذیرایی کردند. سیده محترم‌بانو نیز از چوب و چماق مأموران پهلوی بی‌بهره نماند و آسیب جدی دید. برای بردن پیکر نیمه‌جانش پالتویی را فراهم کردند، او را در آن پیچیدند و به توقف‌گاهی که در مشهد داشتند، بردند. سیده محترم‌بانو بعد از این واقعه چند روزی بیش‌تر دوام نیاورد و به شهادت رسید. پیکر مطهر او در آستان مقدس امامزاده قاسم‌بن الحسن (ع) فین کاشان به خاک سپرده شد.