🔻
از من یک پادکستر خوب در میآید؟
ذات همۀ رسانهها «سرگرمکننده» بودن است. پادکست هم باید سرگرمکننده باشد، پس باید قصه داشته باشد. برای پادکستر بودن باید دو تا ویژگی داشته باشیم: 1) قصهگو و قصهجو باشیم؛ 2) کنجکاو و فضول باشیم!
بعضی آدمها ذاتاً قصهگوهای خوبیاند؛ مثل آنهایی که خیلی خوب جوک تعریف میکنند، یا خیلی گیرا خاطره میگویند، یا خیلی جذاب فیلم تعریف میکنند. اساساً پادکست نبرد بین قصهگوهاست؛ کسانی که بهتر قصه میگویند و قصۀ بهتری میگویند. هر دو بسیار مهم است.
چرا محتوا در پادکست مهم است؟ چرا باید حتماً مقادیری علم در پادکست باشد؟ مخاطب پادکست درحقیقت آن مخاطبی است که کتاب میخواند و یک دوز نخبگانی دارد و دنبال چیز یاد گرفتن است. میخواهد چیزی به او اضافه شود. اگر پادکست شما محتوای لازم را نداشته باشد، شما را نمیشنود.
نزدیکترین قالب مکتوب به پادکست، جستار است؛ چراکه پادکست نیز مانند جستار ترکیبی از علم و روایت است. چه کسانی جستار مینویسند؟ آدمهایی که روی یک مسئله عمیق میشوند، کنجکاو و جستجوگرند. بنابراین برای پادکستر شدن، باید بدانید که کنجکاو بودن و ساده از کنار مسائل رد نشدن از ملزومات نوشتن پادکست است.
🔺
برشی از کارگاه «نگارش پادکست» استاد هدی محمدی
مدرسه اسلامی هنر
#یک_قدم_جلوتر...
@isoapr