آدم وقتی کسی را دوست دارد روزگارش رنگ و بوی او را می‌گیرد و در هر جای زندگیش نشانه ای از محبوب دیده می‌شود. عکسی، نوشته ای، یادگاری یا هر چیزی که به دیگران بفهماند که چه کسی را و چقدر دوست دارد. در گفتگوهایش نیز دائما ردی از محبوب را می‌توان شنید و کلا حرف‌ها را طوری می‌چیند که به فرد مورد نظرش ختم شود یا حداقل نامی از او میان بیاید. و هر چقدر که شدت این محبت بیشتر می شود آن علائم و نشانه ها هم بیشتر می‌شود تا جایی که عاشق واقعی، هیچ جای زندگیش خالی از نام و نشان معشوق نیست. اصلا مگر می‌شود انسان عاشق باشد و این عشق بالاخره یک جایی و یه جوری خودش را به دیگران نشان ندهد. عشق ارزشمندترین گوهر زندگی ماست و اگر در مسیر صحیح خود باشد تضمین کننده کمال و سعادت هر دو جهان است. امروز دقایقی تأمل کنیم و ببینیم معشوق ما کیست و آیا درست انتخابش کرده ایم. و اینکه دیگران چه آثاری از او در زندگی و گفتار و کردار ما می‌بینند و می‌‌شنوند. ۲۶ مهر ۰۱ 👇👇👇 🆔 @jabbarnameh