💎 امام صادق علیهالصّلاةوالسّلام راه بهانهجویی را برای شیعیانشان بستهاند.
آنها میخواهند شیعیانشان از همهی آنچه که خدای تعالی در این دنیا از ثواب، ارزش، و ملاک و معیارهای انسانی و اخلاقی که در هیچ عالم دیگری وجود ندارد مهیا کرده، بهرهمند شوند.
روی غفلت و تنبلی اینها را نادیده نگیرند.
💎میفرمایند اگر خطر جانی هم برای شما دارد، باز به کربلا بروید. مثلا اگر کسی حج برای او واجب شده باشد و نرود، مسلمان از دنیا نرفته؛ ولی اگر احتمال خطر دهد، این دیگر از حالت استطاعت خارج شده است. یعنی حج هم که برود چون احتمال خطر میداده، حجش قبول نیست؛
ولی برای زیارت حضرت سید الشهدا علیهالسّلام میفرمایند:
💯 اگر احتمال کشتهشدن هم میدهید، باید بروید.
💯 اگر شما فقیر و ناتوان هستید میفرمایند بروید.
وقتی شما روایاتش را نگاه میکنید، میبینید که هیچ جا نیاورده در این صورت، در همان خانهات یک سلامی بده و زیارتنامه و زیارت اربعین بخوان.
پس راه بهانهجویی را بستهاند.
✅ و این مسیر، مسیری است که هر کس به فراخور رشد روحی، ظرفیت، بینش و دقتش میتواند بهره ببرد. اینقدر طلا و جواهر ریخته که هر کس هر چقدر بردارد باز پشیمان میشود که ای کاش بیشتر برداشته بودم.
✅ حتی در موکب هم که میرود، عبادت هم نمیکند، استراحت میکند، میخوابد، تمام نفسکشیدنش در این مسیر سبب ارتقاء و تقرب او میشود.
‼️این بُعد مُلکی است. تازه عقول هم در درک ظاهر همین متحیر و عاجز است.
🏴استاد حاج آقا زعفریزاده حفظه الله تعالی