روایتی نیز از امام صادق علیه السلام ذکر شده است که فرمود: قد اعتمر الحسین بن علی علیه السلام فی ذی الحجه ثم راح یوم الترویه الی العراق و الناس یروحون الی منی و لا بأس باعمره فی ذی الحجه لمن لا یرید الحج (۷): امام حسین علیه السلام در ماه ذی الحجه عمره انجام داد و سپس در روز ترویه (هشتم) به سوی عراق حرکت کرد و کسی که نمی‌خواهد حج انجام دهد می‌تواند عمره انجام دهد؛ که می‌توان دلایل این خروج را بطور خلاصه چنین ذکر نمود: ۱- خطر جانی ۲- شکسته نشدن حرمت بیت الله الحرام. ایشان به عبدالله بن زبیر فرمود: به خداوند سوگند، اگر یک وجب خارج از مکه کشته شوم برای من دوست داشتنی‌تر است تا آن که به اندازه یک وجب در داخل مکه کشته شوم به خداوند سوگند: اگر من به لانه‌ای از لانه جانواران پناه برم مرا از آن بیرون خواهند کشید تا آنچه را از من می‌خواهند به دست آورند. (۸) پی نوشت: ۱-علل الشرایع ج ۲ ص ۳۹۹ باب ۱۷۱، ۲-قصص النیاء ص ۱۹۳، ۳-صحیفه سجادیه ترجمه و شرح فیض الاسلام ص ۳۲۲، ۴- خصال ترجمه مهری ج ۱ ص ۲۴۹، ۵-امالی شیخ صدوق ترجمه کمره‌ای ص ۶۵۱، احتجاجات ترجمه ج ۴ بحارالانوار ج ۲ ص ۳۹۱، ۶-ثواب الاعمال ترجمه انصاری ص ۱۴۵، ۷-کافی ج ۴ ص ۵۳۶، ۸-وقعه الطف ص ۱۵۲ https://eitaa.com/jahad_tabbin