حاج عماد متدین بود، به نماز اول وقت توجه داشت، در جلسه همیشه از آن دست فرماندهان نظامی نبود که نیروهایش برای صحبت با او مجبور به رعایت سلسله مراتب باشند. اینجا نه خبری از "قربان" گفتن زیر دست ها بود و نه از هر کلمه دیگری که ارتباط ساده معمولی را خدشه دار کند. حاج عماد وقتی وارد اتاقی می شد لازم نبود دیگران از جایشان بلند شوند ، لازم نبود وقتی صحبت می‌کند همه سکوت کنند. حاج عماد می گفت: هیچ وقت نگویید محال است،بگویید تلاشمان را کردیم ولی موفق نشدیم !. یکی از نیروهای مقاومت می‌گوید : با وجود نزدیکی به حاجی از او دور بودی!؛ صریحاً بگویم وقتی با او دیدار کردم و به واسطه کارمان از نزدیک با او آشنا شدم حس نمی کردم او همان کسی است که پیشتر درباره اش آن چیزها را می شنیدم. چون نوع رفتار و تواضع و آرامش و حتی خوشتیپی او این را نشان می‌داد. حاجی در انتخاب لباس با سلیقه بود حتی اطرافیان سعی می‌کردند از او تقلید کنند. 📚 براساس کتاب ☑️ زندگینامه و خاطرات 📇 انتشارات شهید کاظمی ✍🏻 گردآوری و ترجمه:وحید خضاب 🔰کانال شهید دهه هفتادی🔰 •••✾شهید جهاد مغنیه✾••• @jahadesolimanie