اصول و قواعد تحلیل (2) (یا: متدولوژی تفسیر سیاسی) با نگاهی بر قرآن. مقدمه 2 :نقش اطلاعات در تصميم . بدون شک هيچ تصميمي نمي‏تواند در مورد دستيابي به هدف‌هاي از پيش تعيين شده، کاملاً عقلائي و حتي رضايت‌بخش باشد ، مگر اين‌که فرد، اطلاعات دقيق و منابع نيروي انساني متخصّص، تکنولوژي و امکانات مالي را در دسترس و هم‌چنين اطلاعات کاملي درباره هر يک از کنش‌هاي بالقوه خود بر هر يک از هدف‌ها داشته باشد. بنابراين در نظام‌هاي سياسي معمولاً اخبار، وقايع، حقايق و آمار و ارقام مورد نياز با استفاده از مجموعه‏اي از روش‌هاي مرتبط به هم، به صورتي منظم جمع‏آوري مي‌گردد، که پس از پرورش اخبار و تبديل آن‌ها به «اطلاعاتِ» قابل استفاده، در اختيار تصميم‏گيرندگان خط‌مشي و سياست‌مداران قرار مي‏گيرند تا در تصميم‏گيري‌ها و اقدامات اجرائي مورد استفاده واقع شوند. پس سياست‌مداران براي اتخاذ يک تصميم مناسب و رضايت‌بخش بايد توان تدارک و تجهيز حقايق، وقايع، اطلاعات و داده‏هاي مفيد و به هنگام را به شکل قابل استفاده در برنامه‏ريزي‌ها و تصميم‏گيري‌ها داشته باشند. افرادي که به اطلاعات توجّهي ندارند به اشتباهاتي دچار مي‏شوند، مثلاً تصميم‏گيرنده گاه تصوّر مي‏کند که کنشي امکان‌پذير است، حال آن‌که واقعاً اين چنين نيست. پس درست به همین خاطر است که قرآن می فرماید: «آیا کسانی که می‌دانند با کسانی که نمی‌دانند یکسانند؟! تنها خردمندان متذکّر می‌شوند!». البته این آگاهی باید بر اساس اطلاعات (علم) باشد نه اخبار.