.
از آغاز انقلاب اسلامی در ایران ، چندی از گروهها و گروهکهای یک شبه پیدا شده با گنجانده شدن نظام ولایت فقیه و مبتنی بودن قوانین بر اسلام در قانون اساسی مخالف بودند. از میان این گروهها و گروهکها دو تشکیلات بعدها پررنگ شدند ، یکی مجاهدین خلق که نزد مردم ایران به منافقین(قدیم) معروف شدند؛ و دیگری تشکیلات مجاهدین انقلاب اسلامی که علیرغم تأکید امام بر انحلال ، توسط بهزاد نبوی دوباره راه اندازی شد و افرادی همچون تاج زاده ، عرب سرخی ، میردامادی ، امین زاده و حتی حجاریان(که به علت عضویت در اطلاعات نمی بایست در حزبی قرار گیرد) ، عضو کادر مرکزی آن قرار گرفتند.
تشکیلات اول از آغاز معتقد به قیام مسلحانه بودند و نهایتا دست به اسلحه بردند و سرنوشت آنها را می دانید.
اما تشکیلات دوم نیز که سابقا گرایشات سوسیالیستی داشتند ، سبک زندگی اسلامی را قبول نداشتند و بعد از رحلت امام کاملا در سبک زندگی لیبرالیستی مستحیل شدند. این تشکیلات نهایتا در آذر ۸۷ مکنونات قلبی اعضاء خود را برملا کرد و در کنگره یازدهم حزب مشارکت اعلام کردند که ، مبتنی بودن قوانین بر اسلام را قبول ندارند.
اعضاء این تشکیلات چون گسترش سازمان را به صلاح نمی دانستند ، در سال ۱۳۷۶ حزب سایه این تشکیلات را با نام جبهه مشارکت اسلامی راه اندازی کردند که امروزه با نام حزب اتحاد ملت شناخته می شود. این احزاب از همان آغاز باسبک زندگی اسلامی مشکل داشتند و امروزه روز نیز اعلام می کنند که سبک دیگری از زندگی باید در جامعه اسلامی اتخاذ شود که از گفته های آنها چنین بر می آید که سبک زندگی مورد نظرشان ، زندگی لیبرالیستی است.
بهزاد نبوی اخیرا گفته: « معترضان امروز، به خاطر تغییر سبک زندگی به خیابانها آمدهاند».
البته اعضاء مجاهدین انقلاب که امروزه به چریکهای پشیمان و یا منافقین جدید معروف هستند ، در مقالات خود درخواست تغییر زندگی را که امروز تعداد قلیلی از دانشجویان آن را فریاد می زنند ، به همه جوانان ایران نسبت داده ، آن را در سایتها و نشریات خود به ویژه سایت عصر ایران ، تبلیغ می کنند و یکی از نشانه های آن را درخواست مختلط شدن سلف سرویسها در دانشگاهها می دانند ؛علیرغم این که عینا مشاهده می کنند که عده زیادی از دانشجویان با این اختلاط مخالفند.
عصر ایران ۱۴۰۱/۸/۳
این موضوع (تجمع مختلط در سالن غذاخوری) نشان می دهد آنچه در بطن اعتراضات اخیر و مقاومت های موجود در برابر آن می گذرد، موضوع جدی تر و عمیق تری است به نام "سبک زندگی" و این که ایرانیان جوان تر، نمی خواهند دقیقا مانند پدران و مادران خود زندگی کنند و نکته اینجاست که بسیاری از "نسل قبلی" ها هم با فرزندان خود هم آوا هستند و به آنها حق انتخاب در تنها شانس شان برای زندگی می دهند.
(البته اشاره شد که نسل قبلی های این اغتشاشگران از اول انقلاب ، سبک دیگری از زندگی می خواستند و تازگی ندارد).
.