⚡️ضرورت تحول در موضوع شناسی فقه ٢ عدم اصلاح شیوه موضوع شناسی؛ راه نفوذ نسخه های الحادی به نظام اسلامی امشب توفیق شد در یکی از بقاع متبرکه، یکی از علمای مهذب قم که توفیق خدمت در شورای نگهبان را هم دارند زیارت کردم و کوتاه گفت و گویی پیرامون مسئله ی کرونا حاصل شد. عرض شد : باتوجه به قرائن و دلایل واضح بسیار، فکر نمی فرمایید در موضوع کرونا بزرگ نمایی شده است و نتیجه و اثر آن، انتقالِ تمام روابط از جمله فضای آموزشی کودکان به فضای پرخطر مجازی بوده است. با اشاره به بیّنه فرمودند: تعداد بیشتر متخصصین و کارشناسان، طرف دیگر (قول دیگر) را می گویند. و سپس فرمودند بنده متخصص نیستم. - عرض شد: با توجه به گذشت بیش از ٢سال از کرونا و انتشار داده های رسمی بسیار، از جمله صفر شدن آمار سرماخوردگی، فهم تناقض، نیاز به تخصص دارد؟ آیا دیدن ساختمان کج نیاز به تخصص بنایی دارد؟ چند نکته: ١- آیا شهرتِ یک قول کارشناسی آن هم به کمک ابر رسانه ها و سیطره ی سازمان WHO، سبب حجیّت و دلیل بر صحت آن قول کارشناسی است؟ ٢- آیا فقیه نباید به بررسی و تحلیل موضوعات کارشناسی از طریق داده های قطعی و رسمی بپردازد؟ صِرفِ تصور ایجاد شده از سوی کارشناس برای فقیه برای حکم کردن کافی است؟ ٣- آیا سخنانِ متناقض از یک گروه کارشناسی، مضر به اطمینان فقیه نیست و منجرِ به ایجاد شک و سبب بررسی های بیشتر و مطالعه سایر اقوال کارشناسی نیست؟ ٣- آیا تجربه ی تلخ اکتفاء به یک نظریه ی کارشناسی و عدم مطالعه سایر اقوال کارشناسی و عدم بررسی و تحلیل موضوعات مستحدثه چون بانک و کنترل جمعیت عبرت خوبی برای اصلاح روند موضوع شناسی در آینده نیست؟ تو را به خدا! همان دقت های مثال زدنی و منضبط، همان استدلالْ محوری های آزاد از هر بند، که در فقه جواهری داشته اید و دارید را در موضوع شناسی و بررسی و تحلیل موضوعات مستحدثه هم بکار گیرید. اصلاح شیوه ی موضوع شناسی در نظام فقاهت سدی است در برابر نفوذِ نسخه های الحادی به جامعه متشرعه و نظام اسلامی. ✍ حجت الاسلام مهران فر. 📌جهانِ پساکرونا👇 🌐 @jahanepasakorona