┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈ 📚توجیه المسائل کربلا 🔻توجیه‌ها و بهانه‌هایی برای باحسین نبودن 🔸جمع بندی🔸 فَلَمَّا نَهَضْتُ بِاْلأَمْرِ نَكَثَتْ طَائِفَةٌ وَ مَرَقَتْ أ ذِینَ لا یُرِیدُونَ عُلُوًّا فىِ لَمْ یسَْمَعُوا اللَّهَ سُبْحَانَهُ [حَیْثُ یَقُولُ- تِلْكَ الدَّراُ اْلآخِرَةُ نَجْعَلُها للَِّ اْلأَرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَةُ للِْمُتَّقِینَ بَلَى وَ اللَّهِ لَقَدْ سَمِعُوهَا وَ وَعَوْهَا وَ لَكِنَّهُمْ حَلِیَتِ الدُّنْیَا فىِ أعْیُنِهِمْ وَ رَاقَهُمْ زِبْرِجُهَا (نهج البلاغه، خطبه شقشقیه) امّا آن گاه که به پاخاستم و حکومت را به دست گرفتم، جمعی پیمان شکستند و گروهی از اطاعت من سرباز زده و از دین خارج شدند و برخی از اطاعات حق سر بر تافتند، گویا نشنیده بودند سخن خداى سبحان را که می فرماید: « سراى آخرت را براى کسانی برگزیدیم که خواهان سرکشی و فساد در زمین نباشند و آینده از آن پرهیزکاران است.» آرى! به خدا آن را خوب شنیده و حفظ کرده بودند، امّا دنیا در دیده آن ها زیبا نمود و زیور آن چشم های شان را خیره کرد. ◾️تكلیف نشناسى مهم ترین کاری که امام حسین و اصحابش انجام دادند، این بود که به تکلیف شان عمل کردند. کسانی دیگر چون عبدالله جعفر و محمد بن حنفیه که نیامدند، تکلیف شان را نشناختند. دیگران هم که تکلیف را شناختند، با توجیهات مختلف درصدد بودند که تکلیف را از دوش خودشان بردارند. رهبر معظم انقلاب می فرمایند: « امام حسین هم در مقابل چنین انحرافی قرار گرفته است. پس باید آن تکلیف را انجام دهد. موقعیت هم مناسب است؛ پس دیگر عذرى وجود ندارد. لذا عبدالله بن جعفر و محمدبن حنفیه و عبدالله بن عباس - این ها که عام نبودند، همه دین شناس، آدم هاى عارف، عالم و چیزفهم بودند - وقتی به حضرت می گفتند که « آقا! خطر دارد، نروید.» می خواستند بگویند وقتی خطرى در سرراه تکلیف است، تکلیف، برداشته است. آن ها نمی فهمیدند که این تکلیف، تکلیفی نیست که با خطر برداشته شود.» « حسین بن علی کارى کرد که در همۀ دوران هاى حکومت طواغیت، کسانی پیدا شدند و با این که از دوران صدراسلام دورتر بودند، اراده شان از دوران امام حسن مجتبی براى مبارزۀ با دستگاه ظلم و فساد بیش تر بود. همه هم سرکوب شدند. از قضیۀ قیام مردم مدینه که به « حره» معروف است، شروع کنید تا قضایاى بعدى و قضایاى توابین و مختار، تا دوران بنی امیه و بنی عباس، مرتب در داخل ملت ها قیام به وجود آمد. این قیام ها را چه کسی به وجود آورد؟ حسین بن علی اگر امام حسین قیام نمی کرد، آیا روحیۀ تنبلی و گریز از مسؤولیت تبدیل به روحیۀ ظلم ستیزى و مسؤولیت پذیرى می شد؟ چرا می گوییم روحیه مسؤولیت پذیرى مرده بود؟ به دلیل این که امام حسین، از مدینه که مرکز بزرگ زادگان اسلام بود، به مکه رفت. فرزند عباس، فرزند زبیر، فرزند عمر، فرزند خلفاى صدراسلام، همۀ این ها در مدینه جمع بودند و هیچ کس حاضر نشد در آن قیام خونین و تاریخی، به امام حسین کمك کند.» #توجیه‌_المسائل‌_کربلا۴۶ ─┅─═इई 💠ईइ═─┅─ https://eitaa.com/Majmoe_yaborhan