چرا ۲۶ نهاد متولی کارهای فرهنگی (از جمله حجاب و عفاف) تقریبا منفعل شده‌اند؟ آلبرت بندورا، روانشناس معروف، معتقد است زمانی که افراد باید تصمیم بدی بگیرند، این کار به صورت گروهی آسانتر انجام می‌پذیرد و احساس مسئولیت در گروه را کاهش می‌دهد. وی، نام این توجیه اخلاقی را 《تقسیم مسئولیت (لوث مسئولیت)》می‌نامد (نک: اولسون و هرگنهان، ۲۰۰۹، ترجمه سیف، ص ۴۱۳). مانند این است که پدر خانواده به ۵ فرزند خود بگوید سر راه نان هم بگیر. خب طبیعی است وقتی هر ۵ نفر مخاطب بوده‌اند، مسئولیت تقسیم شده است و احساس گناه ناشی از عدم انجام کار ممکن است کاهش پیدا کند‌. گویا در موضوع عفاف و حجاب هم همه داریم به یکدیگر نگاه می‌کنیم ببینیم چه کسی کاری انجام می‌دهد. منظورم از این ارسال، توجیه تراشی برای 《ترک فعل》نیست، بلکه می‌خواهم بگویم این عذرها در فردای قیامت معلوم نیست پذیرفته شود! آقا و خانم روانشناس و مشاور و متخصص علوم تربیتی، قبلا در کانال توضیح داده بودم که انجمن روانشناسی امریکا برای پذیراندن همجنسگرایی که یک عمل بسیار زشت و ناپسند و خلاف عقل و شرع و فطرت و عرف و قانون بود، نقش ایفا کرد و با صدای بلند اقدام خود را علنی نمود. آیا من و شما در شرایط امروز جامعه نقشی نداریم؟ تقسيم مسئولیت در این دنیا توصیف می‌شود ولی در پیشگاه خداوند عذر و بهانه ای نخواهیم داشت! دشمن علیه فطرت و عقل قیام کرد، آنوقت من و شما برای حرف حق و عمل مطابق با عقل و فطرت و شرع و عرف ساکت شدیم؟! دکتر محسن عزیزی ابرقوئی، روانشناس 🆔 @janbaz_net