⭕️ ماجراهای اخیر از زاویه تاریخی و معرفتی، تازگی ندارد/ زن در پارادایم اینها، مرگ بر مادر و مرگ بر همسر است!
🎙 وحید جلیلی:
امروز با دو نظام تحلیلی روبروییم؛ یکی که در طی 40سال گذشته، بارها و بارها از فروپاشی و سقوط و نابودی نظام در آیندهٔ نزدیک خبر داده و دیگری که تحت تأثیر جوسازیها قرار نگرفته و مسیر انقلاب را پیش برده و ضمن توجه به کاستیها و خطاها، ظرفیتها و چشماندازهای تاریخی و جهانی را دیده است/ با گذشت چهار دهه، بهراحتی میشود دید که کدامیک در توهم بوده و کدام «واقعبینانهتر» تحلیل کردهاند.
ماجراهای اخیر، از زاویه تاریخی و معرفتی، تازگی ندارد/ ابزارهایش فرق میکرد، آنزمان در ویدئو، علایقشان را دنبال میکردند، حالا در اینترنت/ پس اینطور نیست که با یک وضعیتِ تجربهنشدهٔ غیرمترقبهای مواجه باشیم/ اینها همانهایی هستند که توهمات اقلیت محدودشان را، خواستهٔ اکثریت جا میزدند و ایران معاصر، بدمستیهایشان را در صحنههای گوناگون دیده است/ اگر کسی در تجمعاتشان از ناموس حرف بزند طردش میکنند/ در چندهزارسال تاریخ ایران، کدام زنی را سراغ دارید که مثل پستانداران برلین رفتار کرده باشد؟
شبکه منوتو رسما برنامه میسازد و تقدّسِ مادری و مادران در ایران را مسخره و تقبیح میکند/ زن در شعارهای اینها مقابل مرد نیست/ «درود بر زن» در پارادایم اینها در حقیقت، «مرگ بر مادر و مرگ بر همسر است!
وقتی میشود هر روز در خیابان بدون ترس، مشغول بوسیدن خواهر اینوآن شد و برایش ترانهسرایی کرد، همسری دیگر چه معنایی دارد؟
اگر اینها با ناکارآمدیهای جمهوری اسلامی مشکل دارند، چرا به کارآمدترین بخشها و محبوبترین عناصرش حمله میکنند؟ حاجقاسم، تمام عمرش در برابر غرب، نه شیفته بود و نه هراسان!
ماجراهای اخیر را باید در ظرف تاریخیاش و در امتدادِ تقابل دائمی بین جریان غربگرا و جریان ایرانگرا در دویستسال گذشته ببینیم/ تمدن غرب، صدها سال تلاش کرده تا الگوی خودش را بر همه جهان تحمیل کند و بگوید بدون انکار معنویت، بدون تجاوز از حدود الهی، بدون التزام به سکولاریسم، ممکن نیست کشوری و ملتی پیشرفت کند!
جمهوری اسلامی، همانطور که الگوی مارکسیستی مبارزهٔ منهای خدا را به چالش کشید و به بنبست رساند و خود، جانشین سرافراز آن شد، امروز الگوی پیشرفتِ منهای معنویت، منهای هویت دینی، منهای استقلال فرهنگی را که غرب علمدار آن است، به چالش کشیده!
در هیچ کجای جهان، اینها به اندازه ایران اسلامی، با یک چنین مقاومت فرهنگی «عمیق و عظیم و در نهایت پیروز» مواجه نشدند!
در دویستسال گذشته، امیرکبیر را کشتند؛ سیدجمال را تبعید کردند؛ شیخفضلالله را کشتند؛ آخوندخراسانی را کشتند؛ مدرس را کشتند؛ آقانجفی و آقازاده(پسر آخوندخراسانی) را کشتند؛ میلیونها زن ایرانی را تحقیر و شکنجه کردند؛ نهضت نفت را سرکوب و سرنگون کردند/ چرا الآن اینقدر عصبانی و سرخورده هستند؟
اولین سیلی را، در ظهور پدیده مدافعان حرم در بین متولدین دهه شصت و هفتاد خوردند که در تشییع
#محسن_حججی چشمشان را خیره کرد و اوج شکوهمند و تاریخیاش در تشییعجنازه
#حاج_قاسم ثبت شد که مبهوت و انگشتبهدهان فقط تماشا کردند، چون لااقل از دَهسال قبلش، میگفتند: «نه غزه، نه لبنان»! گفتمانسازی کردند برای این، تلاش کردند؛ جوریکه حتی حزباللهیها هم مردد شده بودند که مردم با سیاستهای منطقهای جمهوری اسلامی همراه هستند یا نه؟
غربگراها و محافل نخبگانیشان اگر یک جمع پنجاهتایی نوجوان، توی فلانخیابان شیراز بیایند قِر بدهند، ببینید تا همینامروز دارند خوانشِ تئوریکش میکنند/ ولی اگر میلیونها ایرانی، داوطلبانه با خرج خودشان بلند بشوند بروند اربعین، نشانه هیچچیز نیست و بر هیچ گزارهای دلالت نمیکند!
امروز غرب چون از تسلیمِ «جمهور»ی که به «اسلامی»بودن مفتخرند، ناامید است و میداند هیچگاه در ایران دوباره به تخت نخواهد نشست، امیدی جز «تضعیفِ» حکومتی که قادر به سرنگونیش نیست، ندارد!
در همین دورانِ تحریمهای فلجکننده، ایران، با مکتب حاجقاسم، دُم آمریکا را گرفت و از سوریه و عراق و افغانستان و یمن بیرون انداخت. ایران، هواپیمای ۲۳۰میلیوندلاری آمریکا را سرنگون میکند؛ پایگاه عینالاسد را با موشک میکوبد و افسران آمریکایی را به جرم ورود به آبهای ایران اسیر میکند.
زوزههای ترامپ را یادتان هست؟ میگفت ما 7هزار میلیارد دلار در منطقه هزینه کردیم و به هزیمت رسیدیم!
در همین ماههای اخیر ببینید اتفاقاتی که دارد میافتد؛ پیوندهای منطقهای ایران دارد تقویت میشود/ بعد از 20سال؛ در پیمان مهم شانگهای، ایران بهعنوان عضو اصلی پذیرفته میشود؛ سرنوشت جنگهای اروپایی به ادعای خودشان، با سلاحهای ساخت ایران تغییر میکند؛ «ایران»ی که غربیها برای امیدواریدادن به غربگراها ادعا میکردند مضمحل شد، منزوی شد، تک افتاد و…(
+)