گفتگو با دکتر رسول بخشی / اقتصاددان / دانشیار و مدیر گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان / اقتصاددانان یهودی رباخوار اصطلاحی منفور در قرون وسطی در قرون وسطی و قبل از آن یکی از منفورترین اصطلاحاتی که به افراد اطلاق می‌شود اصطلاح رباخوار بود. رباخواری عمل بسیار مورد نکوهشی بود. در آیین مسیح رباخواری حرام است. در دوران قرون وسطی حاکم بلامنازع جامعه، کلیسا بود و بر این اساس آموزه‌های اعتقادی کلیسا در جامعه تبلیغ می‌شد و عمل به آن‌ها الزامی بود. یکی از احکام مورد توجه کلیسا حرام بودن ربا بود. هر کسی که در آن زمان رباخواری می‌کرد کلیسا آن را خلع ید از اموال و تبعید می‌کرد. در آن زمان غالب افرادی که رباخواری می‌کردند یهودیان بودند. در آیین یهود گرفتن ربا از بیگانه (غیر یهود) جایز است. زمانی که مسیحی‌ها قاطبه جمعیت را تشکیل می‌دادند؛ به فکر افتادند که چگونه با رباخواری یهودی‌ها مقابله کنند. فعالیت‌های کلیسا بر علیه رباخواری تا جایی پیش رفت که در جامعه کمتر کسی از این اصطلاح استفاده می‌نمود. به‌جای ربا (usury) اصطلاح دیگری مورد استفاده قرار گرفت. و آن هم اصطلاح «interest» به معنای بهره بود. که جای ربا را گرفت. «Interest» در اصل لغت ،به معنی علاقه، جذابیّت و مفیدیّت است. همین وضعیت را امروزه به‌گونه‌ای در ایران مشاهده می‌کنیم که مانند غرب که اصطلاح ربا را به بهره تبدیل کردند، در ایران هم اصطلاح بهره به سود، سود مشارکت، سود علی الحساب و چیزهایی شبیه این تبدیل شده است. ادامه،لطفاً،پیام بعدی👇 #روشنگریِ_اسلامی