#پست_پیشگام14 آیا کرونا همان مرگ سفید در روایات آخر الزمان است؟ ✍️#جواد_حیدری_استاد_حوزه_و_دانشگاه در علم پزشکی به عامل بیماری‌زا که در سلول‌های زنده ی یک پیکر تکثیر می‌شود «ویروس_ Virus» می گویند. ویروس‌، قادر است انواع شکل‌های حیات را، از حیوانات و گیاهان گرفته تا باکتری‌ها و آرکیاها را آلوده کند. این روزها تا نام ویروس به گوشمان می رسد، #کرونا فضای ذهنمان را پر کرده و از آمار مبتلایان و فوت شدگان جویا می شویم. این ویروس منحوس، بر خلاف دیگر ویروس های شناخته شده و شناخته نشده، فقط یاخته ها و سلول ها ی جسم را آلوده نکرده و به عقیده ی مردم هم سرایت کرده است.! شاید تعجب کنید اما حقیقتی است تلخ. یکی از مهره های پازل مباحث اعتقادی که آزمایشات کرونایی در آنجا مثبت اعلام شده، مهدویت و نشانه های ظهور منجی عالم بشریت است. برخی از باب خیرخواهی و بعضی از در باج خواهی، به هر بهانه ای دست به «تطبیق» می زنند وسمّ یأس و ناامیدی را در پیکره ی جامعه ی اسلامی می پاشند. در منابع شیعی و سنی؛ صحبت از «مرگ سفید» به میان آمده و گفته شده است: «مهدی ظهور نمی کند مگر اینکه تعداد زیادی به مرگ سفید از دنیا بروند». اما به راستی آیا مرگ یک سوم مردم جهان قبل از ظهور حقیقت دارد؟ آیا این مرگ، ارتباطی با «کرونا» دارد؟ برای رسیدن به پاسخ، روایات مربوط به «مرگ سفید» را مرور می کنیم. روایت اول: ابن سیرین نقل می کند: «لا يخرج‏المهدي حتى يقتل من كلّ تسعة سبعة»؛ «مهدی خروج نمی کند مگر اینکه از هر نه نفر، هفت نفر کشته شوند». (الفتن 1: 333/ 958) این روایت و برخی روایات که از جهت محتوا به این روایت نزدیک هستند، در منابع اهل سنت ذکر شده و برخی اساسا کلام معصوم نیست و در فرض نقل از معصوم برای ما حجیت ندارند. روایت دوم: از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمودند: « لَا يَكُونُ هَذَا الْأَمْرُ حَتَّى يَذْهَبَ ثلث [ثُلُثَا] النَّاسِ فَقِيلَ لَهُ إِذَا ذَهَبَ ثلث [ثُلُثَا] النَّاسِ فَمَا يَبْقَى فَقَالَ ع أَ مَا تَرْضَوْنَ أَنْ تَكُونُوا الثُّلُثَ الْبَاقِيَ»؛ «امر ظهور اتفاق نمی افتد مگر اینکه یک سوم مردم بروند. به حضرت گفتند: پس با این حال دیگر چه چیزی باقی می ماند؟ فرمود: آیا دوست ندارید جزء یک سوم باقی باقی باشید؟». (كمال الدين و تمام النعمة، ج‏2، ص: 656) همان طور که مشاهده می فرمایید، در این روایت شریفه، صحبتی از «مرگ» نبوده و تعبیر «حتی یذهب» به کار رفته است. وقتی روایات دیگر این باب را کنار هم قرار دهیم به این نتیجه می رسیم که: منظور از «یذهب»، خروج از دین و غربال شدن خوبان از بدان می باشد و نه «مرگ». به عنوان مثال به روایتی از وجود نازنین صادق آل محمد شاره می شود که فرمود: « إِي وَ اللَّهِ حَتَّى يَسْمَعَهُ كُلُّ قَوْمٍ بِلِسَانِهِمْ‏ وَ قَالَ‏ ع لَا يَكُونُ هَذَا الْأَمْرُ حَتَّى يَذْهَبَ تِسْعَةُ أَعْشَارِ النَّاسِ»؛ «نداء آسمانی حق است به گونه ای که هر قومی به لهجه ی خود آن را می شنود. و این اتفاق زمانی اتفاق می افتد که نه دهم آنان از دین خارج شوند». (الغيبة( للنعماني)، النص، ص: 274) روایت سوم: از امیرالمومنین علیه السلام نقل شده است که حضرت فرمودند: « بَيْنَ‏ يَدَيِ‏ الْقَائِمِ‏ مَوْتٌ‏ أَحْمَرُ وَ مَوْتٌ أَبْيَضُ وَ جَرَادٌ فِي حِينِهِ وَ جَرَادٌ فِي غَيْرِ حِينِهِ كَأَلْوَانِ الدَّمِ فَأَمَّا الْمَوْتُ الْأَحْمَرُ فَالسَّيْفُ وَ أَمَّا الْمَوْتُ الْأَبْيَضُ فَالطَّاعُون‏»؛ «هنگام ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، مرگ سرخ و مرگ سفیدی پیش می آید که مرگ سرخ، شمشیر منظور است و مرگ سفید، طاعون». (الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، ج‏2، ص: 372) در رابطه با این روایت شریفه و فقط یک روایت دیگر که با این روایت هم مضمون می باشد باید عرض کنم: اولا: سند هر دو روایت ضعیف است . ثانیا: روایت شریفه، مرگ سرخ و سفید را مربوط به «بین یدی القائم» یعنی هنگام ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف می داند و نه قبل از ظهور. معنا و ترجمه ی «بین یدی...» در لغت و آیات و روایت کاملا واضح و روشن است. مگر در دعا نمی خوانیم: «وَ اجْعَلْنِي مِنَ الْمُسْتَشْهَدِينَ‏ بَيْنَ‏ يَدَيْه‏»؟