هدایت شده از روز‌نوشت
عبور از واقعیت بیولوژیکی جسم و تن و تبدیل آن به تابلویی برای بیان عقاید و دیدگاه‌ها به‌خوبی نشان می‌دهد که بشر تا چه حد در بحران هویت فرورفته است. "من کیستم" مهم‌ترین پرسشی است که انسان به‌محض کسب آگاهی از خود می‌پرسد. او می‌خواهد به هر شکلی شده به این پرسش پاسخ دهد. از حیث روان‌شناختی تتو زدن را می‌توان راهی برای رهایی از اضطراب بی‌هویتی دانست. اما طبیعتاً این مسیر بیراهه‌ای است که او را به مقصد نمی‌رساند. برخی نیز از تتو به‌عنوان ابزاری برای برون‌ریزی احساسات بهره می‌برند. اگر دقت کرده باشید خیلی از تتوهایی که بر تن نوجوانان می‌بینیم دقیقاً مربوط به زمانی است که دچار هیجانات غالب شده‌اند. غمگین شدن، عاشق‌شدن، فاز روشنفکری و...از جمله این هیجانات است. 🖊 زهرا ابراهیمی ادامه‌اش را در خبرگزاری حوزه بخوانید: https://hawzahnews.com/xdZVv https://eitaa.com/roznevesht