یاری از خداوند جهت اداء حقوق امام زمان (عج الله) ما در دعای ندبه از حضرت حق چهار درخواست نسبت به امام زمان (عج الله)مسألت می‌کنیم و از خداوند می‌خواهیم که ما را در جهت رسیدن به این خواسته‌ها‌ یاری فرماید. یعنی این درخواست‌ها مسأله‌ای نیست که ما به تنهایی از پس آن‌ها بر بیاییم. شرط انتفاع از عمل شناخت حقوق خاندان رسول اکرم(صل الله) است پیامبر (صل الله)فرمودند: قسم به آن كسی‌که جان من در دست اوست هيچ بنده‌اى از عمل خود بهره نمی‌برد مگر به‌واسطۀ شناخت حق ما. یعنی: شرط انتفاع از عمل شناخت حقوق خاندان رسول اکرم (صل الله )است. انتفاع از عمل به معنای بهره‌مند شدن از بهشت است. تمام فرمایشات پیامبر(صل الله) در طول ۲۳ سال رسالت خود وحی بوده است. فلذا قسم این پیامبر(صل الله) باید برای ما سنگین باشد. عمل آخرت‌ساز چگونه باید باشد؟ چه بخواهیم چه نخواهیم قیامت را در پیش داریم. دنیا را پول آباد می‌کند و آخرت را هم عمل. ما برای دنیای بهتر دنبال ثروت بیشتر هستیم. پس چرا برای آخرت بهتر دنبال اعمال بیشتر نیستیم؟ عمل باید چگونه باشد؟ در قرآن آمده است: و بهترين نام‌ها براى الله است خدا را به آن بخوانيد. یعنی اگر خداوند را به‌واسطۀ اسماء حسنی او پرستش کنید به مقصود می‌رسید. ادامۀ آیه غوغا است: و كسانى‌كه نام‌هاى او را تحريف مى‌كنند رها سازيد. آن‌ها به‌زودى جزاى اعمالى را كه انجام مى‌دادند خواهند دید. این آیه از آیات ولایت است. امام صادق(علیه السلام) فرمودند: به خدا قسم ما [آن] اسماء الحسنی هستیم که خداوند عمل هیچ‌کس از بندگان را نمی‌پذیرد مگر به‌واسطۀ معرفت و شناخت نسبت به ما. گمشدۀ جامعۀ امروز امامت است من در این جلسات به دو نکته‌ در رابطۀ با معرفت اشاره کنم. یک: مراد از معرفت چیست؟ دو: چرا عمل تنها در سایۀ معرفت اهل بیت ‌پذیرفته می‌شود؟ غالب مباحث من ذائقۀ امامتی دارد چون گمشدۀ جامعۀ امروز امامت است. متأسفانه جامعۀ ما در رابطۀ با امام زمان (عج الله)و پیوند با ایشان دچار مشکل است. ائمه معصومین را از شأن وحیانی خارج نکنیم برخی به دنبال این هستند که معصومین آگاه به علم ریاضیات، طب و ... بوده‌اند. با مطرح کردن این مسائل، خواسته یا ناخواسته شأن معصومین را تا حد یک ریاضی‌دان و یک پزشک پایین می‌آورند. معصومین به همۀ علوم آگاه بوده‌اند اما همه را بیان نکردند. چون مأموریت آن‌ها در نظام خلقت هدایت انسان‌ها است. پس اصرار نداشته باشید که معصومین را از شأن وحیانی خارج کنید! نبوغ برای غیرمعصوم صفت ارزشی است. اما باید بدانیم مراد از شناخت به چه معنا است؟ به همین دلیل است که در معارف ما روایات بسیار زیادی دربارۀ اهمیت مسئلۀ امامت وارد شده است. خداوند در مورد هیچ‌چیز به اندازۀ اقرار به امامت تأکید نکرده است امام کاظم(علیه السلام) فرمودند: خداوند به بندگان در مورد هیچ‌چیز به اندازۀ اقرار و اعتراف به امامت تأکید نکرده است. یعنی خداوند این‌قدر که مسئلۀ امامت را برجسته کرده نماز را برجسته نکرده است. شأن امامت به اندازه‌ای است که شرط قبولی اعمال است. امام باقر(علیه السلام) فرمودند: اسلام بر روى پنج چیز بنا شد: نماز و زكات و روزه و حج و ولايت. و آنگونه كه براى ولايت در روز غدير خم فرياد زده شد براى هيچ‌چيز ديگری فرياد زده نشده است. ابلیس‌ بنیان‌گذار مکتب سقیفه حضرت رضا(علیه السلام) فرمودند: مثال کسانى‌که ولایت امیرالمؤمنین امام علی(علیه السلام) را در روز غدیر پذیرفتند مانند فرشتگانی‌ است که آدم را سجده کردند و مثال کسانى‌که از پذیرش آن سر باز زدند مانند ابلیس است. به ابلیس گفتند: به آدم سجده کن و نکرد. فلذا ابلیس‌ بنیان‌گذار مکتب سقیفه است. چون عبادت خدا را بدون حجت او می‌خواست. در سقیفه هم کودتاگران سقیفه همان حرف را زدند. عدم پذیرش ولایت امیرالمؤمنین امام علی(علیه السلام) به معنای کنار گذاشتن حجت خدا است. پرستش خدا تنها به‌واسطۀ اطاعت از او محقق می‌شود. خداوند حجت خود را واسطۀ پرستش خود قرار داده است. آنچه برای خداوند اهمیت دارد اطاعت است نه عبادت. عمل به تنهایی نجات‌دهنده نیست آنچه مهم است اطاعت از خدا است.‌ ولو ذبح کردن فرزند باشد مانند داستان حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل. خداوند راه رسیدن به خود را‌ منحصر در تبعیت از حجت خدا قرار است. ما با عمل صرف به قرب الهی نمی‌رسیم. اگر ولایت کنار گذاشته شد هیچ‌کدام از مناسک نفع نمی‌بخشد. این همه تأکید بر ولایت و امامت به این دلیل است که رسیدن به خدا‌ تنها به‌واسطۀ حجت خدا ممکن است نه به‌واسطۀ‌ مناسک. شرح این مطلب را در آینده بیان خواهم کرد، تا بدانید تمام امور دنیوی‌ و همچنین حیات معنوی ما به اذن خدا به دست مبارک امام زمان(عج الله) است. چون من این حقوق را در این دوره به صورت خاص نسبت به امام زمان(عج الله) مطرح می‌کنم. حقوق ایشان که شناخته بشود برای همه ما کافی است.