🟢 نظام رسانه‌‌ای امویان ۲: «زمینه ترور» (ذهنی)، تا «ترور زمینی» (عینی) فاجعه عاشورا، پیش از دشت کربلا، در ذهن شامیان رخ داد. تخریب شخصیت سیدالشهداء در وبگاه‌های خبری و تحلیلی اموی، نفرت‌ها را برانگیخت و تاختن بر پیکر پاکش را آسان نمود. از همین‌رو، دیدن خاندان اسیرِ پیامبر در شام، برای مردم شگفت آمد! زیرا دستگاه خبرپراکنی امویان به‌ قدری ژرف و گسترده کار میکرد که آنان میپنداشتند حسین(ع) یک دشمن خارجی است، و یزید و پدرش یگانه خاندان و جانشینان پیامبرند. معاویه در کار تبلیغات رسانه‌ای و بی‌اعتبارسازی حریف خبره بود. در صفین بسیاری از شامیان به پشتوانه این پندار که علی(ع) بی‌نماز، کافر و قاتل عثمان است دربرابر او صف بستند. همچنین او پافشاری زیادی بر فضاسازی و پروپاگاندا برضد اهل‌بیت داشت. گفته می‌شود بنی‌امیه، امیرالمؤمنین را ۶۰ سال تمام در ۷۰هزار شبکه (منبر)، لعن میکردند! گویا این تخریب‌ها، هم در ویران نمودن غیرت یاران، و هم در برّان کردن تیغ ابن‌ملجم کارساز شد. 🔺امروزه غربی‌ها همین شیوه را در یک فرآیند سه‌گانه، برضد «سوژه ترور» به‌کار میگیرند: ۱_ نامدار کردن/ برجسته‌سازی Naming ۲_ رسواسازی/ ترور شخصیت Shaming ۳_ کشتن و حذف شخص Shooting ⚠️ برای نمونه: جنایتکاران امریکایی دستکم از سال ۲۰۰۳، حاج‌قاسم را خار چشم خود می‌دیدند؛ ولی «ترور زمینی» او آنگاه ممکن گشت که «زمینه ترور»ش فراهم شد، و میزان نفرت‌پردازی نسبت به او در افکار عمومی غرب به حدنصاب رسید، و رسانه‌ها او را تروریست و عامل مرگ سربازان امریکایی و انگلیسی، معرفی کردند. 🔺خودکُشی ملّی با ف.مجازی ضدملّی: دولتی که با مرزهای مجازی باز، مغزهای مردمش را پیشکش دشمن می‌کند، گویی امتیاز ترور آرمان‌ها،نهادها و عناصر ملّی خود را به او هدیه کرده است؛ زیرا دشمن می‌تواند بسیار ساده، نخست سوژه‌ها را به‌گونه مجازی در ذهن مردم بومی ویران ساخته، و پس از نابودسازی انگیزه دفاع و ایستادگی، با خیال آسوده به کشتار واقعی آن‌ سوژه‌ها دست بزند! ✍ اَفروز @af_rooz