قسمتهایی از شهيده بزگوار وصیت نامه شهیده مریم فرهانیان بسم الله الرّحمن الرّحیم و به نستعین انّه خیر ناصر و معین وصیتم را با نام خدا، این بزرگترین بزرگترها، آن یگانه مطلق، این فریادرس مستضعفان، این در هم كوبنده كاخ ستمگران و یزیدیان، این منجی حق و عدالت، این فرستاده ی قرآن، این شنونده غم ها، این مشكل گشای دردها و ... شروع می كنم.  اول از هر چیز از ایران به رهبری به اندازه فهم خودم و وظایفم كه بر دوش دارم بگویم، انقلابی كه با دادن خون هزاران شهید و هزاران معلول به اولین مرحله پیروزی خود رسید. انقلابی كه در آن مردم، اسلام را، این كامل ترین دین را مبنای كار خود قرار دادند و از آن الهام گرفتند و وحدتی را كه به دست آورده بودند، با توجه به دین اسلام و قاطع امام آن را حفظ كردند.  قدر این رهبر را بدانید و همواره پشت سر او باشید. از امام پیروی كنید. به پیام ها و فرمان ها و دستوارت اسلامی امام توجه كنید و سعی كنید از هر كلمه امام درس بگیرید.  امام را تنها نگذارید. این هوای نفسی را كه امام از آن صحبت و سعی می كند آن را از وجود ما بزداید، شما هم سعی كنید كه در این راه موفق شوید. سعی كنید خود را بشناسید كه اگر خود را بشناسید خدا را شناخته اید. در هیچ كاری را از یاد نبرید. و همواره به یاد خدا باشید و با هم به مهربانی رفتار كنید.  را از یاد نبرید. همواره به فكر امام زمان باشید. همواره در راه باشید و برای تحقق بخشیدن به بكوشید و به قدرت الهی توجه داشته باشید كه بالاتر و با عظمت تر از تمام قدرت هاست.