بچگی‌هام، یک دوچرخه‌ی صورتی کوچک داشتم که از وقتی یادم می‌آمد، داشتمش و زیاد به حضورش اهمیتی نمی‌دادم فقط می‌دانستم که یک دوچرخه‌ی صورتی دارم که همیشه هست و می‌توانم هر زمان که دلم خواست با آن بازی کنم.
یک روز به خودم آمدم و هرچه سر چرخاندم، دوچرخه را ندیدم و بی‌تفاوت به ادامه‌ی شیطنت و بازی‌ام پرداختم و فراموشم شد که دیگر دوچرخه‌ی همیشگی‌ام را ندارم.
گذشت و گه‌گاه یادم می‌افتاد که یک روزی دوچرخه‌ای داشتم که حالا نیست و به جای خالی‌اش نگاه می‌کردم و دلم هوایش را می‌کرد و این فرایند و این احساس نیازِ من به دوچرخه‌ی از دست رفته، با گذشت زمان و هر بار، شدیدتر می‌شد و هربار بیشتر حسرت روزهایی را می‌خوردم که داشتمش و قدرش را نداشتم!
گذشت تا اینکه یک روز بابا از انباری دوچرخه را بیرون کشید و همین که دوچرخه را دیدم، انگار دنیا را توی دست‌های بابا دیدم و پریدم سمتش و آن را با ولع به سمت خودم کشیدم و معطل نکردم و با خوشحالی و اشتیاقی کودکانه سوارش شدم و تمام حیاط را با شادمانی چرخیدم، جوری که انگار سال‌هاست هیچ دوچرخه‌ای نداشته‌ام و این اولین مواجهه‌ی من با این موجود دوچرخ دوست‌داشتنی‌ست.
این حکایت، حکایتِ داشته‌های ارزشمندی‌ست که داریم و قدرشان را نداریم و تا از دستشان ندهیم، متوجه نمی‌شویم که فقدان‌شان چقدر آزاردهنده است.
این حکایت آدم‌هاست، آدم‌های مهربان و ارزشمندی که حوالی‌مان هستند و به حضورشان آنقدر عادت کرده‌ایم که حواسمان نیست چقدر متفاوت و نازنین و دوست داشتنی‌اند.
اصلا گاهی پس از یک تکرار و حضور متوالی، کمی فاصله گرفتن و از هم دور شدن، الزامی‌ست!
آدم‌ها از کنار هم ماندن، بیشتر هم را گم می‌کنند! لازم است گاهی دور شوند و دنبال هم بگردند و فقدان حضور همدیگر را تجربه کنند و با جای خالی همدیگر کنار نیایند و به ارزش همدیگر پی ببرند و همدیگر را که باز یافتند، قدردان باشند و مهربان باشند و به هم توجه کنند و زود به زود، برای دل‌گرفتگی‌های هم، کاری کنند...
گاهی ارزشمندترین داشته‌ها و آدم‌ها را کنارمان داریم و از فرط بودن و داشتن و حضور داشتنشان، نمی‌فهمیم و قدردانشان نیستیم!!!!
همین الآن سری بچرخان و ببین چه چیزها و آدم‌هایی برای تو، خارج از مرز توجهت مانده‌اند درحالی که حتی تصور نداشتنشان هم دنیای تو را به‌هم می‌ریزد؟!
سری بچرخان و ببین کدامین داشته یا انسان، ارزشمندترین دارایی جهان تو بوده و بر اثر سم تکرار و عادت، از آن غافل بوده‌ای؟!
#نرگس_صرافیان_طوفان
✾࿐༅🍃@jomlatzibaa🍃༅࿐✾ 🖋📖
🥀💓 🥀💓