امام مجتبی علیه السلام در روايت است كه چون بدن #امام_حسن عليه السلام در لحد نهاده شد، #امام_حسين عليه السلام در مرثيۀ برادر اشعارى بگفت كه از جمله اين دو بيت است: ءأدهَنُ‌ رَأسي أم أطيَبُ‌ مَحاسِني* وَرأسُكَ‌ مَعفُورٌ وَأنتَ‌ سَليِبٌ‌ بُكائي طَويلٌ‌ والدُّمُوعُ‌ غَزيرَة* وَأنتَ‌ بَعِيدٌ والمَزارُ قَريبٌ‌ ۱آیا عطر بزنم بر سر و ریش خود در حال که سرت در خاک و بدنت برهنه است؟ ۲گریه ام طولانی و اشکم بسیار است ، در حالی که تو دوری اما دیدار نزدیک است قمی ، فيض العلام ص ۲۸۰ https://eitaa.com/MohammadGelayeri