ابن حجاج گويد: از امام صادق (عليه السّلام) راجع بقول خداى تعالى «رحمان برعرش استوا دارد» پرسيدم فرمود: او در همه چيز استوا دارد، چيزى باو نزديكتر از چيز ديگر نيست، هيچ دورى از او دور نيست و هيچ نزديكى باو نزديك نيست، او نسبت به همه چيز برابر است.(مخلوقست كه چون مكان معينى دارد بعضى از چيزها باو نزديك و برخى از او دور مى‌شود.) عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ اَلْحَجَّاجِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ تَعَالَى: «اَلرَّحْمٰنُ عَلَى اَلْعَرْشِ اِسْتَوىٰ » فَقَالَ اِسْتَوَى فِي كُلِّ شَيْءٍ فَلَيْسَ شَيْءٌ أَقْرَبَ إِلَيْهِ مِنْ شَيْءٍ لَمْ يَبْعُدْ مِنْهُ بَعِيدٌ وَ لَمْ يَقْرُبْ مِنْهُ قَرِيبٌ اِسْتَوَى فِي كُلِّ شَيْءٍ . الکافي ج ۱، ص ۱۲۸ @jorenab