#بر_کرانه_غدیر_شش #معنای_مولا شبهه وجواب شبهه شیعیان این جمله نبی اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم در غدیر خم را (من کنت مولاه فهذا علی مولاه)اینگونه معنا می‌کنند هرکس من مولا و سرپرست اوهستم پس علی علیه السلام مولا و سرپرست اوست در ذیل این بیان حضرت  جمله دیگری هست (اللهم وال من والاه وعاد من عاداه) این بند از بیان حضرت را اینگونه معنا می‌کنند خداوندا هرکس با او دوستی میکند دوست داشته باش وباهرکس که  با او دشمنی میکند دشمن باش حال سوال این است چرا در هردو جا به یک معنا نباشد   یعنی همانطور که جمله دوم به معنای دوستی است جمله اول نیز به معنای دوستی باید باشد بررسی شکی نیست وقتی کسی که آگاه به زبانی هست که با آن سخن میگوید مشترک لفظی(اینکه یک لفظ دارای چندتا معنا هست را می شناسد)وبرای اینکه مراد خویش را بیان کند می بایست قرینه (که به آن قرینه (مُعَیّنه) گویند یعنی مشخص میکند که متلکم چه معنایی را اراده کرده است )ذکر کند نبی اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم خودش عرب و آگاه به زبان عربی است برای همین در هردو مورد قرینه ذکر کرد که مراد خویش را روشن سازد قبل از جمله اول فرمود (الست اولی بکم من انفسکم )آیا من سزاوارتر به شما از خودشما نیستم  که به آیه شش احزاب اشاره دارد (النَّبِیُّ أَوْلَی بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنفُسِهِمْ) وهیچ کس نگفته است مراد دراینجا به معنای دوستی است و بعد ازین فرمود (من کنت مولاه فهذا علی مولاه) درجمله دوم نیز قرینه ذکر کرده است الف_لحن دعا. ( اللهم )چون درخواست از خداوند در مقام دعا برای طلب توفیق برای دوستداران حضرت علی علیه السلام است ومعنا ندارد به معنای سرپرستی باشد ب_جمله بعد که دشمن باش با کسی که دشمن اوست معمولا دوستی و دشمنی کنارهم قرار می‌گیرد https://eitaa.com/jorenab