درباره‌ی #هدایت‌الله_بهبودی و چهره‌ی ماندگار هنر انقلاب (۲) تا این‌جای کار، ظاهراً همه‌چیز خوب است و بهبودی را یکی از شایستگان دریافت عنوان «چهره‌ی ماندگار هنر انقلاب اسلامی» می‌نماید. به‌خصوص که در اوج فعالیت‌های بهبودی در حوزه‌ی هنری، امام خامنه‌ای درباره‌ی او و مرتضی سرهنگی، جملات تمجیدآمیزی نیز بیان داشتند؛ ایشان در تقریظ بر کتاب «پابه‌پای باران» نوشتند: «این دو نوشته، گویا، پرسوز، دردمندانه و هنرمندانه است. دست این عزیزان درد نکند که درد دل غریبانه‌ی یک شهر، بلکه یک ملت را چنین پرمهر و دل‌سوز، روایت می‌کنند. تاریخ ما بعدها نه‌فقط خرمشهر و جوان‌ها و پدر و مادرهای مقاوم آن را، که این دل‌ها و وجدان‌های بیدار و حق‌جو و حق‌گو را نیز ستایش خواهد کرد که نگذاشتند قصه‌ی جهادی به آن عظمت در لابلای یاوه‌گویی‌ها و هرزه‌درایی‌های زمانه گم شود. درود بر بهبودی‌ها و سرهنگی‌ها. سوم رمضان ۱۴۱۲، ۱۸ اسفند ۷۰» و چند ماه بعد، در یک سخنرانی، آن تمجید و وجه آن را بیان کردند: «همین آقای سرهنگی و آقای بهبودی کتابی [پابه‌پای باران] نوشته‌اند که من دو سه خطی پشت جلد آن نوشته‌ام. من معمولاً بر هر کتابی تقریظی می‌نویسم؛ این‌ها از روی احساس من است، یعنی آن وقتی که این‌ها را نوشتم، با احساس صادقی نوشتم. پایین صفحه نوشتم: «درود بر سرهنگی‌ها و بهبودی‌ها!» اعتقاد من این است. چرا من چنین چیزی را بنویسم؟ این چه علتی دارم؟ مگر من با آقای سرهنگی و بهبودی خویشاوندی نزدیکی دارم؟ مگر با هم رفاقت قدیمی داریم؟ نه، من فقط دو سه مرتبه آقایان را دیده‌ام. این کتاب، کتاب خوبی است. نوشته‌ی موثر و کار بسیار مفیدی است.» (بیانات در دیدار با اعضای مجمع نویسندگان مسلمان، ۱۴/ ۰۶/ ۱۳۷۱) روان تشنه‌ی ما را به جرعه‌ای دریاب: 🆔https://eitaa.com/jorenush