✡ نازیسم و صهیونیسم دو روی یک سکه (1)
1⃣ رفتارهای قساوت آمیز صهیونیست‌ها تنها بر ضدّ دیگران اعمال نمی‌شود. در منطق و روش سران #صهیونیسم تا زمانی که قوّت و اعتبار این جنبش، به کشته‌شدن هزاران #یهودی تیره‌بخت بستگی داشته باشد، این امر مجاز شناخته می‌شود!
2⃣ به بیان دیگر، آنان از #اسرائیل و رژیم صهیونیستی، بُتی زرّین ساخته‌اند و در پای این گوساله‌ی سامری حاضرند هزاران انسان یهودی و غیریهودی را قربانی کنند.
3⃣ اسرائیل شاهاک می‌نویسد:
📝 بیشتر هم‌میهنان من، خدای خود را گم کرده و به #بت‌پرستی روی آورده‌اند. درست مانند زمانی که در صحرای سینا به #گوساله‌پرستی روی آوردند. با این تفاوت که نام بت جدید آن‌ها اسرائیل است!
4⃣ یوری ایوانف در کتاب صهیونیسم می‌گوید:
📝 در جریان جنایات نازی‌ها بر ضدّ یهود، هدف اصلی صهیونیست‌ها، نجات جان هم‌کیشان خود نبود، بلکه تنها افزایش تعداد یهودیان مهاجر به فلسطین بوده است. در حقیقت سرنشینان کشتی باترییه، قربانی همین سیاست شدند.
5⃣ #مناخیم_بگین نخست‌وزیر اسبق رژیم صهیونیستی در یادداشت‌های خویش آورده است:
📝 زمانی که کشتی باترییه در بندر حیفا لنگر انداخت، مقامات انگلیسی به دلیل گسترش شورش و انقلاب اعراب، از پیاده شدن مسافران کشتی جلوگیری کردند. بدین‌جهت سران صهیونیسم، کشتی مزبور را همراه با مسافرانش به چند دلیل منفجر ساختند که اهمّ آن‌ها عبارت بود از:
🔸1. صهیونیست‌ها چنین وانمود کردند که مسافران کشتی چون با عزم قاطع برای اقامت در فلسطین آمده بودند و هرگز قصد بازگشت نداشتند، از این رو، دست به یک خودکشی گروهی زدند. این ادّعا می‌توانست احساسات یهودیان اروپا را برای مهاجرت به فلسطین تحریک کند.
🔸2. با افکندن مسئولیت این اقدام بر عهده‌ی دولت انگلیس، افکار عمومی ملت‌های جهان و مردم انگلستان بر ضدّ این دولت تحریک شده و آن را تحت فشار قرار می‌داد.
🔸3. چه بسا انفجار کشتی باترییه، محصول اختلافات داخلی در سازمان‌های صهیونیستی و یا به دلیل وجود شمار زیادی از فقیران، کهن‌سالان و زنان در میان مسافران بوده است.
6⃣ از شیوه‌های رایج سران صهیونیسم در سال‌های نخست پس از تأسیس دولت اسرائیل، استفاده از یک مشت عناصر تروریست در ایجاد فضای رعب و وحشت برای #یهودیان دیگر کشورها بود، تا مهاجرت به اسرائیل را تنها راه نجات خویش تلقّی کنند. [ yon.ir/Pogromm ]
7⃣ بسیاری از #یهودیان_عراق، تحت تأثیر همین اقدامات خشونت‌آمیز و ایذایی، پس از مهاجرت به سرزمین‌های اشغالی، به شدّت احساس پشیمانی کردند [ yon.ir/iraqjew ] و به قول خانم دوروتی تامپسون: «…هم‌اینک در کنار رود اردن می‌نشینند و به یاد روزگار خوشی که در عراق به سر می‌بردند، اشک حسرت می‌ریزند…».
✍ نویسنده: احمد کریمیان
📖 متن کامل مقاله به‌همراه مستندات:
👉 yon.ir/zionnazi
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter