هدایت شده از Ali Mesbahi
✳️ بیان برخی از مهمترین ویژگی‌های اولیای خدا در کلام امیرالمؤمنین علیه السلام:
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ مَا بَرِحَ لِلَّهِ عَزَّتْ آلاَؤُهُ فِي اَلْبُرْهَةِ بَعْدَ اَلْبُرْهَةِ وَ فِي أَزْمَانِ اَلْفَتَرَاتِ عِبَادٌ نَاجَاهُمْ فِي فِكْرِهِمْ وَ كَلَّمَهُمْ فِي ذَاتِ عُقُولِهِمْ فَاسْتَصْبَحُوا بِنُورِ يَقَظَةٍ فِي اَلْأَبْصَارِ وَ اَلْأَسْمَاعِ وَ اَلْأَفْئِدَةِ.
يُذَكِّرُونَ بِأَيَّامِ اَللَّهِ وَ يُخَوِّفُونَ مَقَامَهُ بِمَنْزِلَةِ اَلْأَدِلَّةِ فِي اَلْفَلَوَاتِ مَنْ أَخَذَ اَلْقَصْدَ حَمِدُوا إِلَيْهِ طَرِيقَهُ وَ بَشَّرُوهُ بِالنَّجَاةِ وَ مَنْ أَخَذَ يَمِيناً وَ شِمَالاً ذَمُّوا إِلَيْهِ اَلطَّرِيقَ وَ حَذَّرُوهُ مِنَ اَلْهَلَكَةِ
وََ كَانُوا كَذَلِكَ مَصَابِيحَ تِلْكَ اَلظُّلُمَاتِ وَ أَدِلَّةَ تِلْكَ اَلشُّبُهَاتِ
وَ حَمَّلُوا ثِقَلَ أَوْزَاِرِهمْ ظُهُورَهُمْ فَضَعُفُوا عَنِ اَلاِسْتِقْلاَلِ بِهَا فَنَشَجُوا نَشِيجاً وَ تَجَاوَبُوا نَحِيباً يَعِجُّونَ إِلَى رَبِّهِمْ مِنْ مَقَامِ نَدَمٍ وَ اِعْتِرَافٍ
لَرَأَيْتَ أَعْلاَمَ هُدًى وَ مَصَابِيحَ دُجًى قَدْ حَفَّتْ بِهِمُ اَلْمَلاَئِكَةُ وَ تَنَزَّلَتْ عَلَيْهِمُ اَلسَّكِينَةُ وَ فُتِحَتْ لَهُمْ أَبْوَابُ اَلسَّمَاءِ وَ أُعِدَّتْ لَهُمْ مَقَاعِدُ اَلْكَرَامَاتِ فِي مَقْعَدٍ اِطَّلَعَ اَللَّهُ عَلَيْهِمْ فِيهِ فَرَضِيَ سَعْيَهُمْ وَ حَمِدَ مَقَامَهُمْ
يَتَنَسَّمُونَ بِدُعَائِهِ رَوْحَ اَلتَّجَاوُزِ رَهَائِنُ فَاقَةٍ إِلَى فَضْلِهِ وَ أُسَارَى ذِلَّةٍ لِعَظَمَتِهِ جَرَحَ طُولُ اَلْأَسَى قُلُوبَهُمْ وَ طُولُ اَلْبُكَاءِ عُيُونَهُمْ
يَتَنَسَّمُونَ بِدُعَائِهِ رَوْحَ اَلتَّجَاوُزِ رَهَائِنُ فَاقَةٍ إِلَى فَضْلِهِ وَ أُسَارَى ذِلَّةٍ لِعَظَمَتِهِ جَرَحَ طُولُ اَلْأَسَى قُلُوبَهُمْ وَ طُولُ اَلْبُكَاءِ عُيُونَهُمْ
لِكُلِّ بَابِ رَغْبَةٍ إِلَى اَللَّهِ مِنْهُمْ يَدٌ قَارِعَةٌ يَسْأَلُونَ مَنْ لاَ تَضِيقُ لَدَيْهِ اَلْمَنَادِحُ وَ لاَ يَخِيبُ عَلَيْهِ اَلرَّاغِبُونَ
فَحَاسِبْ نَفْسَكَ لِنَفْسِكَ فَإِنَّ غَيْرَهَا مِنَ اَلْأَنْفُسِ لَهَا حَسِيبٌ غَيْرُكَ.
⬅️ خداوند كه نعمت‌هاى او گران‌قدر است، در دوران‌هاى مختلف روزگار، و در زمان‌های خالى از پيامبران، بندگانى دارد كه حقايق را به فكر آنها الهام مى‌كند و با کنه عقل و انديشۀ آنها سخن مى‌گوید؛ آنان چراغ هدايت را با نور بيدارى در گوش‌ها و ديده‌ها و دل‌ها بر مى‌افروزند.
انسان‌ها را به ياد روزهاى خاص الهى (نظیر روز ظهور امام زمان و روز رجعت و روز قیامت) مى‌اندازند و آنان را از مقام عظمت پروردگار بیم مى‌دادند، اين افراد به منزله راهنمايان بيابان‌ها هستند، که كسانى را كه راه مستقيم وسط را پيش گرفته مى‌ستایند و آنان را به نجات بشارت مى‌دهند، و از کسانی كه به جانب چپ و راست منحرف مى‌شوند انتقاد كرده، و از هلاكت بر حذر می‌دارند.
و این چنین مانند چراغ‌هايى هستند كه تاريكي‌ها را روشن مى‌سازند و راهنمايانى كه ديگران را از گرفتار شدن در شبهه‌ها باز مى‌دارند.
آنان سنگينى بار گناهانشان را به عهده گرفته‌اند و از حمل آن خود را ناتوان مى‌بينند و به گريه و زارى مى‌پردازند و در شدّت گريه به پاسخ دادن به سؤال‌ها مى‌پردازند و با صداى بلند به سوى پروردگارشان فرياد مى‌كشند در حالی که پشيمانند و به لغزش‌هايشان معترفند.
آنان نشانه‌هاى هدايت، و چراغ‌هاى روشنگر تاريكى‌ها مى‌باشند، فرشتگان آنان را در ميان گرفته، و سکینه و آرامش بر آنها نازل می‌کنند، درهاى آسمان به رويشان گشوده، و مقام ارزشمندى براى آنان آماده كرده‌اند، مقامى كه خداوند با نظر رحمت به آن مى‌نگرد، و از تلاش آنها خشنود، و منزلت آنها را مى‌ستايد
به هنگام رازگويى با خداى تعالى نسيم دل‌نواز عفو و بخشش را استشمام مى‌كنند. فقيرانى هستند نيازمند فضل و كرم او، اسيرانى به خاك مذلت نشسته‌اند در برابر جلال و عظمت او، اندوه فراوان دل‌هايشان را و گريستن بسيار چشمانشان را مجروح ساخته.
بر هر درى كه از آن اميدى به خداوند هست، با دستِ نياز و با حال رغبت مى‌كوبند. از كسى درخواست بخشش دارند كه عرصۀ گستردۀ بخشايش او را تنگى نيست، و هيچ خواهنده از آنجا نا اميد باز نمى‌گردد.
پس اكنون به خاطر خودت، حساب خويش را بررسى كن، زيرا ديگران حسابرسى غير از تو دارند.
📚 نهج البلاغه (سید رضی): خطبه ۲۲۲
@justhadis110