📌آقای ظریف! کار پژمردگی یک گُل نیست   🔻قسمت اول 🔹۱- چهارشنبه شب همین هفته، آقای دکتر ظریف طی سخنانی در کلاب‌هاوس گفت «در مجلس گفتم که در برجام کلمه ساسپنشن (Suspension) نیست و این اشتباه از من بود، چهار بار یا سه بار کلمه ساسپنشن (تعلیق) در ضمیمه استفاده شده بود. این را مذاکره‌کننده ما، به ما اطلاع نداده بود»! اشاره جناب ظریف به اظهارات خود در تاریخ ۳۰ تیرماه ۱۳۹۴ در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی است که با جرأتی آمیخته به حرارت گفته بودند: «اصلاً تعلیق در هیچ جا نیامده، در هیچ جای برجام تعلیق نیامده. هرکس تعلیق ترجمه کرده، اشتباه کرده. هیچ جای برجام تعلیق نیامده»! 🔸۲- اعتراف آقای ظریف به اظهارات خلاف واقع خود در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی، اگرچه دیر هنگام است ولی همین ‌اندازه نیز بر ادامه سکوت ایشان ترجیح دارد و می‌تواند نمونه‌ای از بیراهه منجر به فاجعه برجام باشد البته چنانچه جناب ظریف در همان ایام که منتقدان به وجود کلمه تعلیق در برجام اشاره می‌کردند و ایشان با قاطعیت! آن را انکار می‌کرد، به خود زحمت داده و متن برجام را به دقت مطالعه می‌کرد! بعید نبود از تحمیل فاجعه برجام به ملت و نظام جلوگیری شود. اما، بلای خانمانسوزی که دولت آقای روحانی و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایشان در قاب و قالب برجام بر سر ملت آوار کرده‌اند بسیار فراتر از ثبت کلمه تعلیق -Suspension- در ضمیمه برجام است. شرح ابعاد این فاجعه مثنوی هفتاد من کاغذ است که کیهان از نخستین روزهای ورود آقای البرادعی، مدیرکل وقت آژانس در سال ۸۲ به آن پرداخته و بعد از تصویب برجام نیز با تیتر «هسته‌ای رفت و تحریم‌ها باقی ماند»! از ماهیت واقعی و تلخ برجام پرده برداشته بود، در این مختصر اما، اشاره به چند نکته درباره اظهارات اخیر جناب ظریف را گفتنی می‌دانیم. بخوانید! 🔻اول: آقای دکتر ظریف مسئول تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای بوده‌اند و برجام نتیجه نهایی مذاکرات بود، بنابر این چگونه می‌توان پذیرفت که درباره متن این سند به اظهارات یکی از اعضای تیم اعتماد کرده و خود ایشان از مطالعه متن نهایی که وظیفه قانونی و قطعی وی بوده است خودداری ورزیده‌اند؟! می‌فرمایند وجود این واژه در ضمیمه برجام را مذاکره‌کننده‌ها به ما اطلاع نداده بودند! و توضیح نمی‌دهند که مگر خود ایشان در رأس مذاکره‌کنندگان و مسئول و مدیر آنها نبوده‌اند؟! دوم: بی‌توجهی‌ها و بی‌دقتی‌های اینگونه در عملکرد تیم هسته‌ای کشورمان بی‌سابقه نبوده است. به عنوان نمونه - و فقط یک نمونه - فرداي آن روز که توافقنامه ژنو به امضاء رسيد - يکشنبه3 آذرماه 92 / 24 نوامبر 2013- «فرد کاپلن» روزنامه‌نگار مشهور آمريکايي و ستون‌نويس روزنامه‌هاي نيويورک‌تايمز، نيويورکر، آتلانتيک و اسليت‌آنلاين و مؤلف چند کتاب در زمينه‌هاي نظامي و جنگ هسته‌اي، طي مقاله‌اي با ابراز تعجب نوشت: 🔺« چند هفته پيش يک مقام رسمي ارشد کاخ سفيد از من و چند روزنامه‌نگار ديگر دعوت کرد تا نظر‌مان را درباره پيش‌نويس توافقنامه‌اي که قرار بود اوباما در مذاکره ۱+۵ با ايران به طرف ايرانی پيشنهاد کند جويا شود. وقتي متن پيش‌نويس توافقنامه را ديديم، آن را کاملاً يکسويه ارزيابي کرديم و همه ما بر اين باور بوديم که ايراني‌ها هرگز اين متن را نخواهند پذيرفت و به شرايطي که در آن آمده است تن ‌نخواهند داد. پيش‌نويس توافقنامه به‌گونه‌اي بودکه هيچيک از مواد آن نمي‌توانست با اعتراض يک آمريکايي، يک اسرائيلي و يا يک عرب متعصب رو‌به‌رو شود. اما امروز که متن توافقنامه يکشنبه ژنو منتشر شد با کمال تعجب ديدم همان پيش‌نويسي است که چند هفته قبل ديده بودم و اکنون تيم هسته‌اي ايران، برخلاف انتظار ما، بدون کمترين تغييري در متن پيش‌نويس به آن تن داده و پذيرفته است» 🔺ادامه دارد... ✍ حسین شریعتمداری ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby