مسئله این است که بسیاری از درگیری‌ها در گذشته بوده اما به دلیل رسانه‌ای شدن روندهای جهانی و طبعاً سرایت این فرایند به داخل کشور، همه، نظراتی در خصوص مسائل مرتبط با سیاست خارجی و امنیت ملی دارند که از جهتی مفید و از جهتی آسیب‌زننده است. به هر روی پس از هر کنش یا واکنش نظام، افرادی هستند که نظر خود را می‌دهند.
اگر پاسخی داده نشود، می‌گویند نظام ترسیده و جرئت مقابله ندارد.
اگر پاسخ داده شود، عده‌ای پس از ایراد به نوع واکنش اتهام می‌زنند که چرا اطلاع دادید؟ پس یعنی می‌ترسید. اگر اطلاع داده نشود و طرف مقابل واکنش نشان دهد هم می‌گویند چرا با بی‌عقلی، تنش می‌سازید؟ و یک عده دیگر هم می‌گویند پس باید سنگین‌تر بزنید!
در عرصه مذاکرات هم همین است. اگر مذاکره و توافق کنیم عده‌ای می‌گویند کشور را فروختید و این از ترس شما از آمریکا بود؛ اگر مذاکره نشود یا مقاومت کنیم همان‌ها می‌گویند به فکر مردم نیستید و زیاده‌خواهی‌های ایدئولوژیک دارید!
به هر حال هر کس برای خود تزی دارد و هنر آن است که بهترین تز در فرایندهای تخصصی کشور اتخاذ شده و به شکل مناسب به جامعه برای همراهی منتقل شود.
@Muhallel