تحلیل مناظرهها | بخش دوم:
🔻 روایتِ «دومین مناظرهٔ اقتصادی»
نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری
(صفحه ۲/۲)
🔹پنج
جلیلی همچنان بسیار منطقی و مودبانه بود، اما جذابیت مناظره قبلی را نداشت. حرفهایش کلیتر، مفهومیتر، نخبگانیتر شده بود.
حرفهای امشب جلیلی قطعا برای بسیاری از مردم عامی ملالآور بود؛ قشر خاکستری که جای خود. از طرفی به علت کلیگوییها و اشاره بیش از حد به فرصت و جهش و شعارهایش، اینبار بخش عمدهای از صحبتهایش برای نخبگان هم کسلکننده بود. فقط وقت جوابدادن سرحال و جذاب جواب داد.
🔹شش
قالیباف به نسبت جلسه قبل خیلی متفاوت ظاهر شد. از تسلیتی که اول گفت نشان داد حواسش به مسائل روز کشور هست. انسجام بحثهایش بیشتر بود. طرحهای بیشتری مطرح کرد. ادبیات بسیار متعهدانه و مسئولیتپذیرانهای داشت. در پاسخ به حملات، منطقی و مستدل و با آرامش وارد شد. نسبت به دیگران رفتاری با نهایت ادب و تعامل داشت. هیچ انرژی منفیای تولید نکرد. در موضوع مذاکره و برجام یک توضیح کامل و مفید و یک بحث منطقی را مطرح کرد و نشان داد کاملا همفکر با وزیر خارجه شهید و متفاوت با اندیشهٔ طرفین افراط و تفریط است ( در این باب میخواستم مطلب مفصلی بنویسم، البته از جهت شرح روش شهید).
قالیباف همچنین ضمن تعریف از طرحهای خوب مطرحشده توسط دیگر نامزدها به موضوع مهم مدیریت و اجماعسازی اشاره کرد. البته شاید کمی زیادی به اهمیت و فضیلتِ توانایی مدیریت اجرایی بر طرح و برنامه اشاره کرد ، ولی طرح بحث درست و بهجایی بود. همچنین برخلاف تعدادی از نامزدها هیچ طرح تخیلیای مطرح نکرد، اما خب چند وعده بزرگ داد که من بودم نمیدادم، یعنی به نظرم منطقا تحققشان با وضع کشور طی چهار سال واقعا دشوار است.
🔹هفت
در مناظره قبلی به نظرم بهترین مناظرهکنندگان به ترتیب جلیلی و پزشکیان بودند و در این مناظره بهترینها به ترتیب: قالیباف، زاکانی و سپس جلیلی.
به نظرم این مناظره به نسبت مناظره قبلی کلا بهتر بود. بیشتر نامزدها از گنگی درآمده بودند و تصمیمشان را گرفته بودند.
پورمحمدی ثابت کرد برای هوچیگری آمده، پزشکیان ثابت کرد حوصله دعوا ندارد و کلا حرف تازهای ندارد، قاضیزاده هم تصمیم گرفت همان معمولی همیشگی باشد. و...
فردای انتخابات چنین چیزیست،
چیزی مثل یک مناظرهٔ تمامشده.
و چیزی مثل پشت صحنهٔ یک تئاتر کلاسیک که بازیگرها را میشود بیلباس نمایش و بیگریم دید.
@FihMaFih