⭕️تناقض اصلاحات در ماجرای پنجشیر ✅فارغ از اینکه در افغانستان چه می‌گذرد و البته به‌صورت مشروح در شماره امروز به آن پرداخته شده است، هنوز مشخص نیست که اصلاح‌طلبی در ایران تفکری جنگ‌طلب است یا صلح‌جو؟ منافع‌محور است یا ایدئولوژیک؟ آرمان‌خواه است یا عمل‌گرا؟ منطقه‌گراست یا بین‌الملل‌گرا؟ مجموع مواضع این جریان در موضوع افغانستان نشان می‌دهد که این جریان برخلاف آنچه در ماجرای هسته‌ای ایران، مبارزه سوریه با داعش به‌عنوان دو نمونه معاصر مشاهده می‌شود مواضع متفاوتی با موضوع افغانستان داشته است. تردیدی نیست که ایران باید تمام تلاش دیپلماتیک و حتی پشت پرده خود را برای نجات پنجشیر انجام دهد و مقابل جنگ در این منطقه بایستد اما واقعیت این است که هنوز تصاویر مذاکره ظریف با رهبران طالبان به‌عنوان وزیر خارجه تراز اصلاحات از یاد نرفته و همان‌گونه هم مجموعه مواضع مذاکره‌محور و البته انتقادهای این جریان از عملکرد حکومت در دوران انقلاب‌های عربی از یاد نرفته است. در این وضعیت به نظر می‌رسد دفاع از پنجشیر کلمه حقی است که مرادش مرزبندی و مقابله با دولت ایران است. وگرنه چه کسی است که از روابط خوب ایران با خانواده مسعود خبر نداشته باشد و چه کسی است که موافق حمله طالبان به پنجشیر باشد. اصلاح‌طلبان که در سه سال گذشته و مخصوصا در اواخر دوران روحانی به بحران هویتی و فلسفه سیاسی رسیدند، این‌بار هم نشان دادند که از عدم انسجام فکری و گفتمانی رنج می‌برند و این بحران می‌تواند بیشتر از همیشه آن‌ها را از واقعیت‌های صحنه سیاست دور کند. تشویق ایران به مداخله نظامی در پنجشیر در حالی از جانب اصلاحات صورت می‌گیرد که بانی اصلی چنین اتفاقاتی در افغانستان، دولت ایالات‌متحده است که اصلاح‌طلبان به‌دنبال نرمال کردن روابط با آن‌ها هستند. @kafesiasi