متن شعر روضه امام باقر علیه السلام - حاج سیدمهدی میرداماد: امشب از آسمان چشمانت دسته دسته ستاره می چینم در غزل گریه‌ ی زلالت آه سرخی چارپاره می بینم . ساحت مستجاب سجّاده ! بندگی را تو یادمان دادی دل ما شد اسیر چشمانت دلمان را به آسمان دادی . آیه آیه پیام عاشورا در احادیث روشنت گل کرد امتداد قیام عاشورا در تب اشک و شیونت گل کرد . دم به دم در فرات چشمانت ماتم کربلا مجسم بود چشم تو لحظه ای نمی آسود همه‌ ی عمر تو محرّم بود . در غروب غریب دلتنگی ناگهان حال تو مشوش شد جان من ! روی زین زهرآلود پیکرت سوخت غرق آتش شد . گرچه از شعله های کینه شان پیکر تو سه روز می سوزد ولی از داغ های روز دهم جگر تو هنوز می سوزد . دیده بودی سه روز در گودال پیکر آسمان رها مانده سر سالار قافله بر نی کاروان بی امان رها مانده . چه کشیدی در آن غروبی که نیزه ها ازدحام می کردند سنگ ها بر لبی ترک خورده بوسه بوسه سلام می کردند . دل تو روی نیزه ها می رفت دست هایت اسیر سلسله بود قاتلت زهر کینه ها ، نه نه ! قاتلت خنده های حرمله بود . جان سپردی همان غروبی که عشق بر روی نیزه معنا شد دل تو در هجوم مرکب ها بین گودال ارباً اربا شد Eitaa.com/Kanal_AshK